Senden vaz geçemeyeceğimi söylemiştim ve seni kaybetmek istemediğimi eklemiştim hatırlarsan. Bu yüzden de yazıdan geçen uzun ve dolambaçlı bir yol seçmiştim anlatmak için. Bu yüzden de sana karşı hep aynı yerde durdum. İçimde evrenlerin vardı ama senin hayatında aynı yerde durmaya çabaladım çünkü seni kaybedebilirdim ve inan bunu hiç istemiyorum. Peki ne değişti diye sorabilirsin. Hemen cevaplayayım sen değiştin. Ben her ne kadar aynı yerde durmaya çabalasam da sen uzaklaştın. Arkadaşım hatta dostum olarak görüyordum seni ama sen arkadaşlığını bile uzaklaştırdın benden. Bunu neden yaptığını düşünüyorum, merak ediyorum. Ancak senin için önemsiz olduğumu düşünmemi sağladın. Senin sesin bana güç verirken onu aldın benden. Gittin, hem de çok uzaklara gittin.
Olayları düşünüyorum, sorguluyorum ama bir sonuca varamıyorum. İhtimalleri seçiyorum, eliyorum, çarpıp topluyorum yine olmuyor. Bu yazının bir sitem yazısı olmasını istemiyorum ki onu da yazabilecek durumdayım. Belki bu yazıyı çok uzun zaman önce yazmalıydım ama bekledim. Yanılmış olduğuma inanmak istedim. Gitmediğini düşünmek istedim ama sanırım daha fazla beklemek istemiyorum. Sesin benimle kalmaya devam etseydi inan bir an için durmazdım. Neler yaptığını bana nasıl önemsiz hissettirdiğini uzun uzun anlatabilirim. Olayları, davranışları, tutumları anlatıp şöyle şöyle yaptın da diyebilirim ama bunu yapmak da istemiyorum. Sonuçta senin seçim hakkın vardı ve sen seçimini yaptın. Anladın veya anlamadın çok da önemi yok aslında. Olaylar benim arkadaşlık kavramım ile örtüşmüyor sonuçta. Bu sebepten dolayı bir yerde durmak gerekiyor. En güzel yerinde bırakmalı insan değil mi? Ben de öyle yapıyorum. Bundan sonra sana yazmayacağım. Aylardır sadece seni anlatsa da hikayelerim artık onlar da biraz eksik kalacak. Yapacak çok fazla bir şey yok doğrusu. Bekledim ve sabrettim. Sevgi beklemektir de diyebilirsin, haklısında. Ancak unuttuğun şey benim beklemeyi bırakmayacağımdır. Sadece anlaman için çaba sarf etmeyeceğim daha fazla. Nasıl olsa hayalini alamazsın benden. Merak etme ben kitabını yazmaya devam ederim. Sadece sen göremezsin. Bir evren var demiştim ya onu senden uzaklaştırıyorum sadece. Belki evren büyüyüp bedenime sığmayacak belki yayımlanan ilk kitabım sana yazılmış olacak ama sen bunları bilemeyeceksin.
Anlatmak istediğim çok fazla şey olmasına rağmen bunu yapmayacağım. Bunun yerine kafana takılabilecek bir soruya cevap vermek niyetindeyim. Diyebilirsin ki "Seni uzaktan sevmek" yazılarında en son 13ü görmüştüm neden 21 e geçtin. Bu soruyu sorma ihtimalinin çok düşük olduğunu iyi biliyorum ama yine de cevaplamak istiyorum. Çok basit aslında senin okumadığın yazıları sana yazdığım kitabın içine yerleştirdim. Yazdığım her şeyi okumanı istemedim. Okusaydın eğer çok açık olurdu her şey. Bir gün sana o kitabı verdiğimde, zamanı geldiğinde gör istedim onları ama sanırım o zaman asla gelmeyecek. Olsun bunun da önemi yok. Bundan sonra senin için o bir hayaldi derim olur biter.
Ben son beş aydır sadece bir hayale yazıyorum diye de eklerim sonrasında. Öyle bir hayaldi ki o derim her şeye değerdi. Onun elini hiçbir zaman tutamayacak olsam da yine de pişman değilim de derim. Önemi yok sanırım. Nasıl olsa anlamıyorsun ve anlamıyor numarası yapıyorsun. Ben bir hayali sevdim ve anlattığım tüm masallar o hayal güzel rüyalar görsün diyeydi. Bu yazıyı da anla diye yazmıyorum emin ol sonuçta anlamayacağını çok iyi biliyorum. Varsın bizim hikayemizde "bir yalnızlık masalında" olduğu gibi bitsin. Zor bu satırları yazmak. Bir hayalin köklerini kesmek zor. Bundan sonra mı köksüz bir hayal ne kadar büyüyecek göreceğim. Sen ise hiçbir şey bilemeyeceksin.
Lafı fazla uzatmak istemiyorum. Zaten söyleyeceklerimi söyledim. Her şey için teşekkür etmek istiyorum. İzninle ben hayalini alıp yalnızlığıma gidiyorum. Sana mutluluklar dilerim.
Son cümlemi yazmak istiyorum izninle. "Son beş aydır yazdığım her yazı bir hayale aitti. Gerçek olmasını geçen her saniye düşlediğim ama asla da gerçek olamayan bir hayaldi sevdiğim. Şimdi o hayali gerçeklik bağlarından koparıyor ve ona sarılıyorum. O hayal belki artık kelimelerimde olmayacak ama her gözümü kapattığımda onu görmeye devam edeceğim. Bundan sonra masallar mutlu sonla bitmeyecek. Belki cadılar kazanacak masal dünyasında ama önemi yok artık. Ben bir hayali sevdim ve izninle onun yanına gidiyorum. Bu yüzden artık ona dair yazılarımı okuyamayacaksın. Doğru bir hayalmiş sevdiğim, sadece bir hayalmişsin."
