Tozlu şiir - siir

 

Zifiri bir yalnızlık geceyi kapladı,

Her sokakta, her çıkmazda, her durakta,

Mevsimler geçen zamandan bir haber,

Bir yaz günü, kar yağıyor,

Bir sessizlik kulakları parçalıyor,

Bir sensizlik ve umutlar yerle bir,

Ben sessizce yazıyorum tüm satırları,

İpten bir köprü yapıyorum,

Aşağıya bakma, düşerim,

Hece hece dökülürüm bir şiirin sonunda,

Ben hesap yapmayı bıraktım, bir an daha büyük ömürden,

Bir bakış daha anlamlı her şeyden,

Gözlerini görseydim başka olurdum ben,

Bir başka ölürdüm senin yanında,

Herkesin maske taktiği bir yerden geliyorum,

Yüzsüz insanlar tanıyorum, yalan yaşamlarda, 

Ben seni ararken gerçeği buldum, gerçek imkansız gibi sanki, 

Gelirmiydin bir Perşembe günü,

Sensizlik fırtınasında gemiler karaya vururken,

Bir sözünle tüm savaşları bitirir miydin yüreğimde,

Zifiri bir yalnızlık, mürekkep kurudu,

Aynı şarkı çalıyor, aynı hüzün, ben nefes alamıyorum,

Matamatik çok saçma şimdi, sıfır birden çok daha büyük,

Bir olmak yıkılmış bir hayal gibi,

Ben paramparça, dursun istiyorum zaman,

Benim için, senim için, herkes için dursun artık,

Sadece biz olalım, aşk olalım, tam olalım, 

Unutalım kayıp zamanları 

Arayınca bulamıyor insan, beklediğin asla gelmiyor,

Çıkmaz bir sokakta, en ücra köşede,

Unutulmuş bir şiirin mısralarında, bir çocuğun düşlerinde,

Seni bekliyorum, belki tersine döner diye dünya,

Belki rüzgarlar seni getirir diye, bir mektup, kağıttan bir gemi, soğuk bir deniz,

Gel şimdi boş hayatımın, brkleyişimin hatırına gel,

Gel şimdi, bir cümlede gel, yeni şiirler yazalım tozlu hayat kitabına