Bambaşka bir gün, başka bir şehir, başka bir ben,
Başka bir başka işte, hiç yaşanmamış gibi,
Elini uzatmış ama tutamamışsın,
Bir harfin eksikliğinde tamamlamaya muhtaç bir şiir gibi,
Dünden biraz daha eksik biraz daha fazlayım bugün,
Gökyüzünün mavisine, esen rüzgarın umursamazlığına,
Biraz da gözlerinin yeşiline, tenine dokunduğum zaman içimde büyüyen o yangına,
Karışık oldu, bana benzedi biraz seni anlatmasını istediğim her an gibi,
Bana benzedin biraz, biraz biraz çok oldum ben,
Yeni anlıyorum ben, hep yeni anlıyorum zaten,
Bu yüzden geç kaldım ben, geç kaldım belki sana,
Aksini söyleme lütfen, sensiz geçen gecelerin hesabını kime sorarım yoksa,
Biraz kendime kızıyorum, biraz cümlelere, biraz da kelimelere kırgınım,
Boş yere söylediklerim geliyor aklıma,
Vaktinden önce koparılan çiçekler sonra,
Belki ışığını anlayabilmek içindi bütün karanlıklar,
İlk kez elini tuttuğum zamanı hatırlıyorum,
Çok renkli bir gökkuşağının gölgesinde oturmuştuk,
Gökyüzüne bakarken mavi gözlerinde anlam buluyordu,
İçimde kaç tane yarım cümle varsa bir bir tamamlandı,
Bir bir kapattım kalbimin kapılarını,
Bir bir yaktım yüreğimin ışıklarını,
Pencerelerimi maviye boyadım sen gelince,
Mavi çok seversin diye denizlerle süsledim şiirlerimi,
Sana benzesin diye gözlerinin rengine boyadım bütün kelimeleri,
Sensizliğin içindeki seni sayıkladığım zamanlar geldi aklıma,
Biraz kızdım seni bulamadığım geçmişime,
İç seslerim ile tartıştık biraz, sensiz geçen günleri reddetmekle pek kararlı,
Kelebekler uçuyor çiçeklerin arasında,
Çok renkli kuşlar şarkılarını söylüyor,
Söylemeyi unuttuğum kelimeler geldi aklıma anlatmak istedim,
Yıldızsız bir gecede, seni aradığım günleri düşündüm,
Parmaklarındaki yara izlerine bile hayran kaldım,
Avuç içindeki her çizgide senin yanında olmak istedim sonra,
Geçmişinle konuştuk biraz özür diledim geç kalmama,
Konuşma dedin bana, gözlerimiz bir kere daha karşılaştı,
Bir kere daha, bin kere daha, kelimeler kadar dedim sonra,
Bambaşka bir gün başladı, bambaşka bir şiir olduk biz seninle