...
"Hadi Lucian uyan artık. Tüm hayatını uyuyarak geçiremezsin."
"Kalksana oğlum bak saat kaç oldu."
Lucian her ne kadar sesleri duysa da uyanmak istemiyordu. Birisi onu sallayarak uyandırmaya çalışana kadar gözlerini hiç açmadı. Gözlerini açtığı zaman bir an boyunca nefes alamadı. O kadar büyük bir şok geçiriyordu ki değil konuşmak nefes almak bile zordu onun için.
Biraz zaman geçtikten sonra gözlerini iyice açtı ve "Senin burada me işin var. Ölmüştün sen. Nasıl geri geldin."
"Dün gece ne içtin sen. Ben hiç ölmedim yani bildiğim kadarıyla hiç ölmedim."
"Bana mantıklı bir açıklama yapman gerek şimdi. Sen ölmüştün, cenazende hemen yanı başındayım senin."
"Onların hepsi rüyaydı sanırım ben hiç ölmedim."
"Kesin bir rüya olmalı peki Hayal nerede? Galdor nerede? Kötü bir adam vardı sonra aşkı ele geçirmek istiyordu."
"Sen harbiden çok sağlam bir şeyler içmişsin. Hayal kim lan, Galdor kim? Kötü adam falan yok aşk diye bir şey zaten yok. Yazık lan sana iyice kafayı yedin."
"Nasıl kafayı yedim ben. Sen ölmüştün sonra bende Hayal'in yanına gittim bir boyut kapısından geçtim. Bir tane kürt vardı bir de baykuş sonra Hayal'i aramaya başladım. Bir tane Panda ile karşılaştım sonra Hayal'i buldum katiller vardı ve siyahlı askerler. Bir tane de kötü adam vardı ve o aşkı ele geçirmek istiyordu."
"Olm bundan harika bir film olur. Ne biçim bir hayal gücün var senin. Rüya desem rüya değil söyle ne içtin sen gece."
"Bir dur dalga geçme benimle. Hepsini yaşadım ben sonra Hayal karşıma çıktı ve ben hep onu aradığımı düşündüm. O kadar güzel gülüyordu ki o gülünce sanki hayat renklerle dolu oluyordu. Ben bunların hepsini yaşadım, her anını hissettim. Kylana vardı sonra başta katildi ama sonda bize yardım etti."
"Bunlar çok güzel bence senaryoyu yazmalısın hatta önce romanını yaz bunun sonra çok tutunca filmi çekilir. Senaryo çok güzel."
"Hepsini yaşadım diyorum ben her anı yaşadım film çek diyorsun bana. Sen benim tanıdığım Naserious değilsin."
"Hadi git bir elini yüzünü yıka sen daha uyanamamışsın. Saçmalamakta zirve yaptın şu an."
"Ne oldu bilmiyorum ama yaşadıklarımın hepsi gerçekti. Bunların yalan olduğuna kimse ikna edemez beni."
"Tamam senin gerçeğin olsun ama bence sen Freud ile konusmalısın seni ancak o anlayabilir."
"Çok garip şeyler oluyor anlamıyorum be Nas lütfen bana yardım et."
Bir an kadar sonra Lucian yatağının hemen yanında bir kağıt olduğunu gördü.
Lucian kağıdın ilk cümlesini okudu ve içinde çok güçlü bir acı hissetti. Yaşadıkları bir rüya olamazdı.
"Hayal bahçedeki mavi renkli koltuğa oturmuş başını Lucian'ın omuzuna yaslamıştı."
Kötü adam ise sadece gülüyordu.