Yıkık bir şehri arkamda bıraktım,
Kör bir kuyuya gömülen hayallerim
Eskimesin diye sakladım kelimelerimi,
Kirlenmesin diye beyaz örtüler serdim düşlerimin üstüne,
Gözyaşlarımla suladım umutlarımı,
Şiirler yaktım buzullar her yeri kapladığında,
Ben kendimi kaybettim ıssız bir sokakta,
Sen gelirsin diye bekledim, beklemek en tatlı işkenceydi,
Kuru ağaçlarda aradım yalnızlık kokmayan yolları,
Sen gel diye bekledim asırlar boyunca,
Mevsimlerden kıştı, günlerden yalnızlık,
Ben gittim hep şehirlerden, insanlardan, maskelerden,
Sana benzemeye çalışan herkesi silip attım,
Hep yağmurluydu yüreğimin hava durumu,
Seni aradım kimsesiz sokaklar boyunca,
Şiir doldurdum yaralarımın içine,
Duvarlar ördüm yollara, kapattım tüm kapıları,
Sen gelirsin diye bekledim, bu yüzden şaşkınlığım,
Bu yüzden sıralarını şaşıran kelimeler,
Sen geldin ve eksik kaldı cümlelerim,
Binlerce yıl süren gece gitti,
Aydınlandı karanlık odam,
Eksik bir hayat tamamlandı sen gelince,
Kuşlar adınla başlayan şarkılar söyledi durmadan,
Baktığım her yerde oldun sen,
Adın eklenince şiirler anlam kazandı,
Umutlar yeşerdi yüreğimin içinde,
Siyah beyaz bir fotoğraftı hayatım ve renklerle geldin hayatıma,
Ben yaşamayı seninle öğrendim,
Yıkık şehirleri arkamda bıraktım,
Ben hep parçaladım seni barındırmayan sokakları,
Kırdım sensiz tüm cümleleri
Sen geldiğin zaman cemreler düştü gökyüzünden,
Gözlerinden şiirler döküldü,
Bir rüyaysa eğer yaşadıklarım uyanmak istemedim,
Bir şiir daha yazdım senin için,
Adı aşk olan sokakları çiçeklerle süsledim,
Sen mutlu ol diye kovdum tüm kötülükleri,
Gel şimdi yanıma, gözlerinle başlayan bir şiir yazalım,
Yazılan her şiir senin gibi koksun,
Aşk yeşersin satırlarımda, gel şimdi adı masal olsun yaşadıklarımızın...
Cecem