Çok sesli bir yalnızligin içinden geçtim,
Sonu görünmeyen çukurlara düştüm,
Ellerim yarabere içinde, tüm kelimelerim kanla kaplı,
Satırlar boyunca bekledim seni,
Söylediğim her cümle hançer oldu saplandı bedenime,
Sessizlik daha güzeldi konuşmaktan, ben susmayı görev biçtim kalemime,
Sana benzemeye çalışanları kovdum şiirlerimden,
Kilitledim kalbimin kapılarını,
Zifiri bir gece hakimken hayatıma,
Bir anda aydınlandı karanlık odam,
Ben sensizliğe mahkum iken kırdın tüm zincirleri,
Tüm kilitli kapıları açtın, bir yol inşa ettin evrenler arasında,
Zamanı hiçe sayarak geldin yanıma,
Bahar seni takip etti, kelebekler ve çiçekler sonra,
Bir anda güller büyüdü kalbimin insan girmemiş coğrafyasında,
Kurak çöller yeşerdi bir anda,
Elini tuttum bir denizin kıyısında,
Yaralarından öptüm sonra,
Gözlerinde yıldızları saklayan sen güneş oldun hayatımda,
Siyah şehri terk etti seni görünce,
Sen geldin ve aydınlandı hayatım,
Kabuslar bir anda bitti hayatımda,
Senli bir rüyanın içinde buldum kendimi,
Eğer rüyaysa yaşadıklarım uyanmak istemedim,
Adı aşk oldu yürüdüğün yolların,
Şiirler astım tüm dallara,
3 cemre düştü; şiirlerime, umutlarima ve kalbime,
Baharın alameti olarak saydım adını,
Köprüler yaptım yanlızlıkların üzerine,
Cümleler kadar sevdim ben seni,
Sen şiirler gizliyordun kalbinin derinliklerinde,
Bir gemiye bindik farklı yakasına gitmek için düşlerin,
Tüm birler kıskandı senin gelişini,
Sen gelince bahar geldi hayatıma ve aşktan yazdım tüm şiirleri...
Cece