Bir şiirin başlangıcında kelimeleri boynundan asıyorum,
Cümlelerin boynu bükük, tüm öyküler mutsuz sonlara gebe,
Umutlar kıyımdan geçiyor,
Sen unutuyorsun biliyorum, unut beni,
Ben unutmayı bilmem, aşk her daim hatırlar ikimizi,
Adını satırlara kazıyorum, adınla başlayan kitaplar var,
Gözlerini anlatan romanlar besteliyorum,
Unut beni şimdi, yapabiliyorsan yak tüm şiirleri,
Öldür bu gece tüm şairleri, kır sana yazılanları,
Beni affet bu gece, seni cümlelerde yaşattığım için,
Adını sayıklaktığım için,
Boş bir hayalin peşinde koştuğum için,
Sen diye duvarlara sarıldığım için,
Astığım tüm şiirler için affet beni,
Seni sensizlikle aldatıyorum doğru,
Yokluğun celladım oluyor,
Ölümün parmakları boynuma dolanıyor sen geliyorsun aklıma,
Ben gözlerimi kapatıyorum bırakıyorum kendimi bir hayalin içine,
Hangi sokaklarda kesişecek yollarımız,
Kaç kere kaç olacak, kaç kere daha yalnızlık,
Kırık kelimeleri yakıyorum soğuk olduğunda,
Şiirler alev alev ben yanıyorum,
Başka olabilir mi hayat? Gözlerimi açmıyorum,
Sensiz bir hayat beni çiviliyor toprağa,
İdam sehpası yapıyorum, boynum sen diye bir kayaya dayalı,
Bir zamanlar beyaz olan ben siyah şimdi,
Umudu seni ararken kaybettim,
Yokluğun sonu olmayan bir çukur, ben kanatları kırık bir kuş,
Ne uçmayı beceriyorum ne sevmeyi,
Bu gece gelmen lazım senin, bu şiirde gelmen lazım,
Bu şarkı bitmeden gel, gel ki tamamlansın cümleler,
Gel ki anlamı olsun yaşamın yoksa hep sıfıra çıkıyor hayat,
Yoksa vur beni tam orta yerinden yalnızlığın...