Cümlelerin sona erdiği bir yerdeyim,
Kelimeler arasına susma dolduruyorum.
Söyleyemediklerim her şeyden daha fazla,
Ben sensizliklerden şiir yapmaya çalışıyorum,
Yazdığım her satır kırılıyor ortadan,
Ah bu nasıl bir çaresizlik,
Elimi uzattığım zaman kırılıyor parmaklarım,
Her kelime uçurum şimdi,
Yokluklarda yaptığım tüm yollar paramparça,
İpten köprüler taşıyamıyor umutlarımı,
Altın renkli kaldırımlar siyah şimdi,
Asla gelemeyen bir treni bekliyorum,
Sen gelmiyorsun, gelsen ne olurdu bilmiyorum,
Başka olurdu hikayeler, başka yazardım ben,
Her satır adınla başlar gözlerinle biterdi,
Bilmiyorum mutluluk dolu zamanları,
Eksik bir hayat bu, yarımdan daha yarım,
Sana diye yazılan her şiir yokluğa karışıyor,
Acı bir kahve içiyorum, yalanlar zehirli bir iğne,
Sensizlik canımı almaya çalışıyor, Azrail yapma diyor,
Fırlatıp atıyorum tüm masalları,
Alın gidin şimdi sahteliğinizi,
Bırakın beni hiçliğin ortasında,
Kıralım şimdi gerçekleşmeyen tüm hayalleri
Seni bekliyorum, bir şiir yazıyorum geçmeyen zamanlarda,
Neden durdurdun saatleri?
Neden buz tutuyor her satır?
Bir soru işaretinde asıyorum umutları,
Sen kalıyorsun geriye, bir sen kalıyorsun,
Sensizlik bir işkence, kalbime saplıyorum hançerleri,
Sen gelmiyorsun, hayaller bilinmezlik dolu,
Bir kere gelseydin beni istediğin gibi öldürdürebilirdin,
Sen celladım olmayı seçtin parmak izi bile bırakmadan,
Sök simdi şu boşa atan yüreğimi kanımla sulansın tüm öyküler...
