Kara toprak - şiir



Başlangıçların son bulduğu yerdeyim,

Gece her yanımı kaplıyor,

Tutunduğum son umut bir yaprak gibi kuruyor,

Umut ağaçları yerle bir şimdi, ben onlara eşlik ediyorum,

Bedenimi serbest düşüşte, yer çok yakın, 

Boslukta yolculuk bitmiyor, sonları düşledikçe kaçıyorsun ellerimden 


Geçtiğim yollar hep aynı soktaya dönüyor, 

Ben aynı sensizlikte, ben daha eksik, ben hala seni bekliyorum,

Nedenler anlamını kaybetti cevaplar çok uzakta, 

Soru sormayı bıraktım gece sokakları kapadığında, 

Yalnızlık eşlik ediyor attığım her adımda, yalnızlık bırakmıyor peşimi, 

Köse bucak arıyorum seni, yokluğun alıyor tesellileri benden, 


Buzdan duvarlar örüyorum, ben yağmurda sırılsıklam, 

Seni anlatmaya çalıştığım her kelime ölü doğuyor, 

Gözlerin nerede şimdi? Hangi şiirdesin? 

Hangi sokak çıkıyor sana? 

Sorular canımı yakıyor? Al şimdi yangınları, 

Sensizlik buzdan bir çöl gibi, nereye gitsem aynı, 

Neredesin sen? Hangi kabusun içindesin? 


Uyanmak istiyorum artık,

Yalanlardan köşe bucak kaçıyorum, buralar hep yalnız,

Ölü doğan kelimelerle şiirler yazıyorum, her yanım mezarlık,

Seni anlatamadığım her şiir bileklerimde pranga,

Bekliyorum gelmeni, iç seslerimin savaş şarkısı yankılanıyor,

Kapat şimdi ışıkları, cinayetin tanıkları dağılsın, 

Göm beni kalbine, göm şimdi sensiz geçen günleri, 

Göm şimdi yalnızlığı, sustur şarkıları, sustur herkesi, 

Sensiz cümlelerden kurduğum cümleler boğazımı sıkıyor, 

Sök kalbimi, bir çizik at hayata, sil sana yazılanları, göm beni kara toprağa 




2/Post a Comment/Comments

Adsız dedi ki…
Sök kalbimi,bir çizik at hayata,sil sana yazılanları,göm beni kara toprağa...Kalbi içten bir istek...Hissediliyor...
Oğuz Marangoz dedi ki…
Çok teşekkür ederim. Hissetmeniz benim için çok değerli.