İmkansız hayatın özeti oldu,
Hangi yolu seçsem, nereye dönsem,
Hep imkansız, hep yarım cümle,
Efendim imkansız neden kaderimiz oldu?
Hayır onu biz seçmedik,
İmkansızı kim secer ki?
Ağzı bozuk cümleler kuruyorum,
Patavatsız kelimeler dökülüyor dudaklarımdan,
Küfrü borç biliyorum hayata,
Sahi biz neden bu kadar eksildik,
Kendimizi kandırmaktan başka çaremiz kalmadı,
Evet efendim biz tamız aslında,
Yalanlar listesine ekleyelim bunu da,
Bazen hayatı anlamıyorum ben,
Evet palyaço hiçbirini anlamıyorum,
O olsaydı mesela azalmazdık,
Artardık her cümlenin bitiminde,
Hayaller yalan artık biliyorum,
Mutlu sonlarda yalan, mutlu cümleler de,
Kırılan yaşamların önemi yok, kimin kırdığı zaten anlamsız,
Ne sorumuz kaldı ne cevabımız,
Efendim aşk neden imkansız?
Hayır imkansız olan aşk değil, biziz,
Kendi içimde kayboldum ben,
Çıkışı yok sokakların, hep çıkmaz, hep gece, hep yağmur,
Islanmak sorun değil de yanmak isterken Islanmak,
Can yakan cümleler bunlar,
Bari yokluğu acıtsın,
Onu bulamayacağım biliyorum,
Hayır palyaço arayan bulamaz,
Başka bir şiir daha bitiyor,
Hala gülmüyorsun palyaço,
Sen böyle yaparsan mutlu sonlar olmaz ki,
Biz üzgün kalırsak kimse gelmez ki,
Evet efendim mutlulugun yolunu bulmali,
Bulduğumuz yollar hep yangın yeri,
Bari biraz gülümse palyaço,
Okuyan mutlu olduğumuzu şansın,
Onu buldum diye yalan söyleyeyim hatta,
Belki baska bir hayalde buluruz aşkı,
Palyaço kadehimi doldur,
Başka türlü dinmiyor acı,
Bak palyaço yine kaybettik biz