Biz en çok Fenerbahçe'yi sevdik

Bir başka sezon sonu yazımla karşınızdayım ve yine Fenerbahçeli olmanın nasıl bir şey olduğunu anlatmaya çalışacağım sizlere. Belki de dünyanın en zor işi bu Fenerbahçeli olayı insan nasıl anlatabilir ki. Büyük ihtimalle yapamam bunu. Hele bir Galatasaray maçından sonra duygularım yüzünden ellerim titrerken yazmak bile çok büyük bir uğraş gibi geliyor bana. Gözlerimi kapatıyorum ve maçtaki anlar geliyor, açtığım zaman ise yüzümde bir gülümseme beliriyor. İşte o gülümseme öyle farklı bir gülümseme ki Fenerbahçeli olmayan asla bilemez.

Her takımın taraftarı yenince mutlu olur, şampiyon olunca mutlu olur gülümse ama Fenerbahçelinin gülümsemesi bambaşkadır. O gülümsemenin galibiyetlerle veya kupalarla hiçbir alakası yok. Fenerbahçeli olduğun için gülümsersin. Zaferler önemli değildir, kupalar önemli değildir çünkü hepsi geçer, unutulur ama baki kalan tek bir şey vardır ve o Fenerbahçedir. Fenerbahçeli olmak şu hayatta başıma gelen en güzel şeydir benim.

Bazen duyarız hani hiç kimseyi Fenerbahçe gibi sevmedim derler birçok insan bunu anlamaz çünkü kimse o kadar büyük bir sevginin nasıl bir şey olduğunu bilemez ama biz biliriz. Biz biliriz ki hayatımıza kim girerse girsin bir seçip yapmamız gerekirse Fenerbahçeyi seçeriz. Kalan herkesten vazgeçilir çünkü herkesin bir muadili vardır. Birisi giderse başka birisi gelebilir ama Fenerbahçe de öyle değildir. O gitmez asla çünkü kalbimizin en derin bölgesinde saklarız onu. Başkaları onun yanına bile ulaşamaz.

Bu üçüncü sezon sonu yazım demiştim. İlkini son şampiyonluğumuzda yazmıştım ikincisini ise geçen sene final maçından önce. Bu süreçte birçok şey oldu zaten nelerin olduğunu biliyorsunuz. Belki de benden daha biliyorsunuz. Ancak bu olanlar bizi sadece daha fazla güçlendirdi. Daha fazla kenetlendik artık bit bütünüz ki başkaları bütün olmanın ne demek olduğunu da bilmezler.

Fenerbahçeli olmak şu hayattaki en güzel şeydir. Her şey gider derler ya hani yalandır bu söz. Fenerbahçe asla gitmez. Bir tek o kalır her şeyden geriye. Fenerbahçe başkalarının asla anlayamayacağı bir sevdadır.

Kupalar, şampiyonluklar boştur aslında. Seneye kazanırız der geçeriz önemli değildir. Sahada gerçek Fenerbahçe varsa hiçbir şey umurumuzda olmaz bizim. Çubukluyu giyen 12. adam olur koşarız sahanın içinde. Sahayı dar ederiz rakiplerimize.

Söylediğim gibi duygularla doluyum şu ana. Belki başka bir zaman yazsam bu yazıyı başka cümleler de kurabilirdim ama şimdi yapamıyorum bunu. Biz Fenerbahçeyi sevdik deriz hep ki bu sonuna kadar doğrudur. Dua ederim ben Allaha beni Fenerbahçeli yaptı diye. Kalan hiçbir şeyin önemi yoktur.

Biz sadece Fenerbahçeyi severiz. Öyle bir sevgidir ki bu birisi tanımlayabilse sözlüklere girip lisanları değiştirebilir.

Biz sadece Fenerbahçe’yi severiz ve asla ondan vazgeçmeyiz, asla yıkılmayız. Tüm dünya karşımıza geçse bile asla yıkılmayız ve asla vazgeçmeyiz.

Çünkü biz sadece Fenerbahçe’yi severiz.