-Bensiz geçen her günü anlatmanı istiyorum. Geriye doğru yaşamalıyız biz. Fazla vaktimiz kalmadı, lütfen geç kalmayalım aşka.
-Sana zamanın göreceğilinden bahsetmek isterdim. Seninle geçen bir anın bir ömre bedel olduğunu söylemek isterim.
-Seninle geçen bir anı değil bir ömrü doldurmak istiyorum seninle. Anlat lütfen göz bebeğindeki her kırışıklığın nedenini anlat bana.
-Neden sensiz geçmişime kendini yerleştirmeye çalışırsın anlamıyorum. Yoklardan bir geçmiş yaratılabilir mi? Sensiz bir hayatım yoktu benim.
-Sadece hayatı yeniden kurgulamak istiyorum sevgili. Yaşamımızdaki boşlukları birbirimizle doldurmak için.
-Bize dair bir hikaye yazıyorsun yani. Bizi de yeniden kurgulamasın o zaman. Yeni baştan yaratılmalıyız biz. Hayatımızdan geçip giden ne varsa silinmeli mesela.
-Nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Anları kaçırmak istemezken bir ömür yaratamıyorum.
-Bence her hikaye gözlerin ile başlamalı tenin ile devam etmeli ve dudaklarında sonlanmalı.
-Hikayemizin sonlanmasını istemiyorum ben. Sonsuza kadar devam etmeli zamanımız.
-O zaman teninden sonra dudakların gelmemeli. Ölümsüzlüğümüzü istiyorsun ama bu mümkün değil. Birlikte geçen bir anı anlat bence ve sonra bitsin bu hikaye. Dudaklarımızın ilk temasında bitsin hatta.
-O zaman eksik kalırız sevgili. Hep eksik değil miydik zaten.
-Bir evimiz olsun o zaman ve bir kızımız. Evlenelim küçük bir törenle. Sonsuza kadar yaşayalım burada.
-Dalga geçme lütfen. Ben sadece..
-Bazen bir an bir ömürden büyük olur. Bu yüzdendir göreciliği zamanın.
-Biliyorum bizim sadece bir anımız var. Sadece tek bir öpüşmemiz var biliyorum.
-Hep dudaklarında ölmek istemiştim biliyor musun?
-Konuşma daha fazla. Kaçırmayalım aşkı zamanımız dolmadan.
-Korkma lütfen. Beni kendine al. İçinde bir yerlerde bir biz yarat. Evimiz olsun ve bir kızımız. Sen dünyaya gelmiş en güzel anne ol sonra ben...
-Gitme lütfen, beni bu dünyada yalnız bırakma.
-Artık yalnız değilsin sevgili, artık değiliz. Hadi öp beni.
-Gitme lütfen!
-İzleyicileri selamlamayı unutma. Hoşça kal.
Ilık bir sonbahar gününde güneş yavaşça batıyordu. O aynı ağacın altında aynı bankta oturmaya devam ediyordu. Yapraklar düşüşlerini hızlandırmışlardı ve rüzgar biraz daha hızlı esiyordu uzaklarda bir yerde dalgalar hayatın kıyılarına vururken. İçindeki sızı gitmişti sonsuza kadar bir yalnızlık oyununun izleyicileri ile birlikte.
Bu günün işaret dili kelimeleri: Güzel, iyi misin, teşekkürler, ben iyiyim