Yüreğimin sayfaları...

Dün gece erkenden yattım. Her zaman yaptığım gibi dolanmadım odamda, sarılmadım soğuk duvarlara. Sadece yattım! Issız yatağıma uzandım ve uyudum. Her zaman yaptığım gibi düşünmedim, kurgulamadım, hayal kurmadım. Sadece yattım! Yatmamla uyumam bir oldu. Gölgelerle sohbet etmedim, hayali bir sevgiliyi kovalamadım, geçmişimden fotoğraf kareleri çıkarıp hiçbirine bakmadım. Uyudum sadece! Yüreğimden bir sayfa çıkarıp üzerine birkaç satır yazdım sonra beğenmedim ve yırtıp attım. Ardından bir tane daha ve başka bir tane daha. Yırtıp atarsam yüreğimin sayfaları biter sandım, eksilmiyorlarmış bile. Bir daha cümleler yazılmasın istedim bir daha kirlenmesin istedim sayfalar. Hepsini kopardım, yırttım ve mavi bir ateşte yaktım. Sadece uyudum!

Sabah kalktığımda hiçbir şeyim yoktu, hiçbir şey yoktu göz kapaklarımın çapağını silerken. Rüya görmedim, kabuslarım da yoktu, hayallerimde. Sadece uyandım ve elimi yüzümü yıkadım. Birkaç şarkı dinledim, ağlamadım ama. Gülmedim de, gülebilseydim zaten gururla söylerdim. Saatler geçti. Tekrar uyumadığım halde elimi yüzümü yıkadım. Hamlelere baktım, oyunlarla göz göze geldim. Piyonları sevdim bolca, onlara destek oldum, güç verdim. Şah-mat dedim sonra, kim şah kim mat. Kim kazandı, kim kaybetti. Kim öldü, kim yaşıyor artık. Bu oyunun galibi kim, kaybedeni kim. Bu oyun kimin, neden oynanıyor. Ne zaman başladı, ne zaman bitecek gibi sorular sordum.

Hava karardı gece oldu. Ben erkenden yattım. Her zaman yaptığım gibi yalnızlığıma sarılmadım, sevişmedim onunla, öpmedim ölümü dudaklarından. Bunların hiçbirini yapmadım. Bunun yerine yüreğimden bir sayfa çıkardım üzerine birşeyler karaladım ve attım. Yırttım, parçaladım ve yaktım mavi bir ateşte. Yüreğimin sayfalarını yırtıp atsam biter sandım, bitmediler. Sadece uyudum.

"Seni hiçbir zaman sevme...
     seni hiçbir zaan sevme...
       seni hiçbir zaman sevme...
          seni hiçbir zaman sevme...
            seni hiçbir zaman sevme...
              seni hiçbir zaman sevme...
                seni hiçbir zaman sevme...
                  seni hiçbir zaman sevme...
                    seni hiçbir zaman sevme...
                      ..."

Yüreğimin sayfalarını kopardım teker teker, parçaladım, mavi bir ateşe attım sonra. Yırtıp atarsam sayfalar biter sandım. Biterlerse seni daha fazla sevemem sandım. Yanılmışım! Daha fazla ölemem sandım. Yanılmışım!