Doğru sevemedim seni yeteri kadar, Fizan'da bile olsan bulmalıydı yüreğim yüreğini,
Seni sevemedim. Aldattım her fırsatta. Düşlerinle değil yalnızlığınla paylaştığım yatağımı
Karanlığa ışık yaptım seni, kullandım. Geceye gözlerini çizerek gördüm hayatı,
Hiç Sevmedim seni, her gece sensizlikle sevişmedim, sen değil o işlemedi damarlarıma.
Adını sayıklamadım gecelerce, tenini arzulamadım düşlerimde
Doğru seni sevmeyi hiç öğrenmedim, kelimelerden elbise yapmadım sana,
Üşüdüğünde umutlarımı ateşe de vermedim, sevmeyi bilemedim seni.
Bilemedim gözlerinin rengini, ne sen kaçtın ne ben kovaladım doğru,
Çünkü hiç sevmedim ben seni, hiç bilmedim, hiç düşlemedim,
Sense hiç öldürmedin beni, hiç koymadın kara toprağa,
Hiç çalmadın umutlarımı, düşlerime hiç konuk olmadın
Doğru hiç sökmedin kalbimi, kanatmadın yıllarca,
Evet sen hiç sevmedin beni!
Seni hiç sevmediğim, senin beni hiç öldürmediğin bir hayat istemiştin sadece ellerinden ceset kokusunu çıkarmak için. Oysa söyleseydin ben öldürürdüm ki kendimi, şakağıma yaslardım eski bir 14lüyü ve tereddüt etmezdim. İstediğin gibi olsun "Hiç sevmedim seni doğru, hiç öldürmedin beni bu da doğru ama neden kalbim hala atmıyor bundan emin değilim işte..."