imkansızın peşinden koşmak nerelere sürüklüyor beni bilemiyorum. bir yol var zifiriye varacak kadar karanlık. ne kadar koşsam o kadar uzaklaşıyor ilerideki beyaz ışık. geçmişim, geleceğim yok benim. sadece başlangıcı ve bitimi olmayan bir koşu, engelli belki bilemiyorum. kırılmış banklar var yanlızlıkta, oturmak için değil ama sarılmak için varlar. kimse bilemiyor hayatın kaç a,dım olduğunu, bir adım doğum olsa bir adım da ölüm. karanlığın başlangıcı ve sonu gibi, kalanlar önemsiz.
geçmişim veya geleceğim yok benim, imkansızın peşindeyim sadece. ve hayır yalnızlık alın yazısı değil bir seçimdir sadece.
Hayat uzayıp gider. Onu kovalarken yakalayabildiklerimiz yaşamımız olur, o kadar.
Elimizden kaçanlarda pişmanlıklarımız olur, haklısın.