karmakarışık bir hayatta LOTR extended trilogy izlemek...

Hala aynı anlamsızlık seviyesinde sürdürmekteyim hayatımı. Öncelikli olarak geçen gün damarlarıma enjekte edilen sebepsiz hüzün hala varlığını koruyor. Hissettiğim bu duygular ile uzay&zaman kuramlarının ne ölçüde ilişkisi var bilemiyorum ama öyle olduğunu düşünmek ve bu şekilde sebepleri kendimden uzaklaştırmaya çabalıyorum sanırım. İnsan kaçtığı şeylerle yüzleşmemek için oyunlar yaratırmış. Eğer bu durumdaysam vay halime vat, eminim ki paralel bir evrendeki Oğuz bile üzülürdü buna. Hüzün, öfke, mutluluk, reddetme ve bunlar bir çok duyguyu büyükçe bir kazana atalım, sonra ılık ateşte yarım saat pişirdikten sonra ortaya çıkan duygu yemeği gibi hissediyorum. Yalan söylemiyorum daha fazla yemekte mutluluktan yok pek, hatta hiç yok...

Yazılara ara vermekten nefret ediyorum blog, inan bana nefret ediyorum. O anı tamamen kaybedebiliyorsun ki ben yukarıda yazdığım duyguların hepsini aynen hissetmeme rağmen şu anda kelimeleri birleştirip cümle oluşturacak kadar kendimi güçlü hissetmiyorum. Bir manyaklık yapı kuzeninle LOTR Extended Trilogy izlemeye başladık. Kesilmemiş sahneler bile var :P İlk iki film bitti ve on dakikalık ihtiyaç molasından sonra üçüncüye başlayacağız. Sanırım 7 saate yakın bir süredir aralıksız izliyoruz. Gözlerimi kapadığımda Rohan süvarileri ve ork kafaları görüyorum. Bu seriyi extended olarak onlarca defa izlemişimdir ama yinede çok mükemmel :D Neyse fazla uzatmayıp son filmi de 4 küsür saatin sonunda bitirmem gerekiyor. Kazamız mübarek olsun =))

not: hala iyi hissetmiyorum, Allah belanı versin paralel evrendeki Oğuz )=)