Sevgili blog son zamanlarda çok boşladım seni, farkındayım ama bir sor neden. Bir süre boyunca yazmaya hazır hissedemedim kendimi ve sonrasında ise yeni öykü, roman kurgularının içinde buldum kendimi. Güzel de gidiyor kurgulama bölümü, çok eğleniyorum bu süreçte bakalım neler çıkacak, neler yaratıp neler öldüreceğim satırlarımda. Eh hayat böyle bir şeyler yaratırlen bir şeyleri de öldürmek zorunda kalıyoruz. Öldürdükten sonrada onların mezarlarında yas tutuyoruz uzunca bir süre.Bunların haricinde hayatım çok keyifli geçiyor, insan bir süre sonra herşeye "rağmen" gülmeye başlıyor. "kaçınılmazsa zevk almaya başlayacaksın" demiş bilge bir kişi bende aynen böyle yapıyorum. Hayata bakıyorumda "Oğuz yazı yaz, sen yazmazsan ben yazdırırım..." baskısı yapıyor bana ve beni herşekilde yazıya yöneltiyor. Eh bizde bunlardan da destek alıp güçlenerek yazıyorum. Hayat çok şerefsiz bir dost, "dost acı söyler yetmezse acı çektirir olmadı kolunu bacağını bile kırar gerekirse" mantığını benimsiyor anlayabilene tabi. Kalanlar için sadece "şerefsiz" o. Benim için hep özel bir dost oldu eh seviyoruz onu. Çok özel insanlarla güzel günler geçiriyorum bu arada, dün okula gittim hocalarımla saatlerce sohbet ettik güzeldi. Sonrasında üniversiteden arkadaşlarla buluştuk ordan da kuzenime uğradım valla keyifliydi. İşte yarın arkadaşlarım bize geliyor frp atarız bi ortaya, magic vs :D Güzel gidiyor güzel, bir dostun kahve falı gerçek oluyor galiba, güzel haberlerde var. Eh başka ne isterim. Sonra dayım evleniyor bu vesile ile Rize den akrabalarım buraya geliyor. Annanem, teyzem ve ailesi bu hafta sonu, sonraki haftasonu diğer teyzelerim ve aileleri, sonraki hafta dayımlar ve düğün olcak :D Buralar acayip şenlenecek anlayacağınız.
Gelelim yazının son bölümüne yani Evergreyin yeni albümü (aslında 2008 de çıkmış ama ben yeni fark ettim :(( *olan Torn a. Özlemişim bu adamları ve gerçekten de ihtiyacım varmış yeni bir şeylere. Eski albümlerine göre daha öfkeliler, daha sert ritmler vokalde daha farklı bir hüzün var. Closure gibi drama üzerine kurulu değil şarkılar belki de hayata karşı bir güçsüz hissetme ve bununla birlikte yoğun bir öfke var. Yaralardan, acılardan dikenlerden, kırık kanatlardan ve baki kalan yalnızlıktan bahsetmişler. Çok da iyi yapmışlar. Herkese tavsiye ederim =)
Neyse kalın sağlıcakla...