Daha önce bu konuyla ilgili çok yazdım, çok vurguladım aslında. Ancak anlaşılamadığımı görüyorum ve aslında buna üzülüyorum. Sonuçta ben birşeyi defalarca tekrarlamaktan hoşlanmayan bir adamım ve eğer bir söz söylüyorsam bu doğrudur genellikle. İçinde başka anlamlar aramaya, sorgulamaya, beni zıvanadan çıkarmaya gerek yoktur böyle durumlarda. Bunu da en başında söylemişimdir zaten. Eğer ben bir şeyi yapmak istemiyor ve sebep söylemiyorsam,bu sen istediğin kadar ısrar et değişen bir şey olmayacaktır anlamına gelir. Sebep söylüyorsam ve hala ısrar ediliyorsa bu o kişinin gözümde değer kaybetiği anlamına gelir. "yalnız kalmak istiyorum" diyorsam eğer bu gerçekten de yalnız kalmak istediğim anlamına gelir. "Sessiz çığlık, görünmeyen gözyaşları" gibi melankolik bakış açılarına gerek yoktur. Bu yalnız kalmak istediğim anlamına gelir, sessiz çığlıklarım zaten duyulmaz, gözyaşlarım zaten görülmez. Kendimizi kasmaya, zorlamaya gerek yok böyle durumlarda.
Çok doluyum aslında "neden benimle hiç görüşmüyorsun?" şeklinde aylar süren diyaloglar yüzünden sinirlerim bozuldu. Hayır, aylardır evden çıkmıyorum çünkü çıkmak istemiyorum. Sebeplerim var, biliyorlar! Fakat nedir bu ısrarlar, ne gerek var bunca yırtınmaya. Yani ben dışarı çıkmıyorum dediğim zaman, bu gerçekten çıkmadığım anlamına gelir. Tekrar tekrar sormanın bir anlamı yoktur. Sonuçta yalnız kalmak istiyorum dediğimde bu tam anlamıyla "yalnız kalmak istiyorum"u ifade eder. Yalnızlığın kelime anlamı itibariyle hiçkimsenin benim yanımda olmaması da gerekir. Sonuçta yalnızlık dediğin tek kişiliktir, ikinci insana yer yoktur. Aynı rüyalar, aynı mezarlar gibi!
Tabi bu noktada ben kendi yalnızlığımla sadist ilişkiler içerindeyken birilerinin beni yanlarına almak istemeleri de ayrı bir saçmalıktır. Yahu dememişmiydim ben size, anlatmamışmıydım herşeyi. Hani ilişkileri gereksiz olarak gördüğümü, hayalden olsa da kalbimin bir sahibesi olduğunu zaten söyledim defalarca. Nedir benden beklentiniz? Öykülerimde karakter olmak için tabiri caizse bir taraflarını yırtanlara da aynı cevabı verdim, kimseyle ortak roman yazmayı planlamıyorum. Cümle açık, net. Anlaşılamayacak birşeyler de yok, çok kolay ve basit.
İnsanların neden bu kadar açık olmama rağmen hala anlamak istememelerine anlam veremiyorum. Kabullenemiyorum doğrusu. Tekrar söylüyorum "yalnız kalmak istiyorum" dediğimde cümlenin içinde gizli kalmış bir olumsuzluk eki saklı değildir. Gizli anlamlar elbette vardır her cümlemde ama bunu zaten göremiyorsunuz. Ben oyun oynayacaksam eğer, bu kadar ufak ve basit oynamam. Ayrıca zaten oyun oynamak da istemiyorum. "Sadece yalnız kalmak" istiyorum. Açık ve net...
Sağlıcakla kalın...
