Sarı not kağıtlarım sağ olsun "koleksiyonculuk" içeriğini taşıyan bir yazı yazmam gerektiğini hatırlamış oldum. Başka konulara da değinmeden tamamlamak ve not kağıdımın üzerine bir çizgi çekmek istiyorum. Bu sebeple hemen başlayalım yoksa konudan sapabilirim ve anlatmak istediğim bir çok şey var.
Aslında bu konuda kafamda tasarlamış olduğum bir yazı vardı fakat onu da unutmuş olduğumdan dolayıdır ki biraz doğaçlama takılmaya karar verdim. Her zaman koleksiyon yapmayı sevmişimdir, koleksiyon yaptıklarımın ne niteliklerini umursarım ne de niceliklerini. Temel amaç koleksiyon yapmaktır sonra zaman geçtikçe daha özel konularda çalışmışımdır.
Şimdi isterseniz en başa dönüp neler biriktirmişim biraz bahsedeyim. İlk önce kızkaçıran, torpil, vb patlayıcıları evdekilerden gizli bir şekilde biriktirmeye başladım ilkokula başlamamıştım henüz sonrasında açığa çıktığım için hepsi atıldı. Bu arada eş zamanlı olarak ufak metal araba biriktirmeye başladım onlarda kayboldu. Sonrasında uzaktan kumandalı araba motorlarını ve lastiklerini biriktirdim fazla kalabalık olunca atıldı (hatta oynamadan bozduğum için bir süre araba alınmadı bana. İlk okula başladığımda her çocuk gibi misket biriktirmeye başladım fakat kardeşim onları bulup yemeye başlayınca bu sevda pek uzun sürmedi. Sonrasında ise pil toparlamaya başladım. Yatağımın altı torbalarca pille dolmuştu, bir çocuk bakkala gittiğinde nasıl şeker alırsa ben pil alıyordum. Bir sürü rengarenk, farklı pilim vardı fakat miktarları çok artınca onları da attılar (bir de bazıları eriyip her yeri batırmıştı). Birkaç çizgiroman, kalem, silgi şeker kağıdı, şekerin kendisi gibi koleksiyon denemelerim pek uzun süreli olmadı. Hele ölü böcekleri kurutup bir defter yapma fikrime anında engel olundu.
Bu arada büyüdüm ve kitap biriktirmeye başladım, aralarda dergileri arşivledim ama en keyiflisi kitaplardı. Lise sonda başlayıp hala devam eden bir sevda kitap biriktirmek. Öyle bir sevdaki gelecekte devasa bir kütüphanem olmasını istiyorum. Asla okumayacaklarıma bile sahip olmak istiyorum fakat paraya çok sıkışınca arşivimin bir kısmını elden çıkarmak zorunda kaldım. Çok param olunca yenilerini alırım diye düşünerek. Bu arada zar koleksiyonu yaptım ufaktan, kayboldu bazıları. Ayrıca MTG kartları, frp karakter kağıtları (bütün biten oyunların karakter kağıtları bendedir arada bakar gülümserim, yüzlerce var). Sonrasında müzik koleksiyonu yaptım, hala yaparım (tahminlerime göre 60GB lık bir arşivim var). Şimdi de film koleksiyonuna başladım. Aralarda elbette çizgiroman (öss de bir darbe yediğim zaman hepsini yaktım, yerli, yabancı onlarca serim vardı), çakıltaşları, karikatür dergileri, gazete küpürleri, vs gibi bir çok şe biriktirdim. Bazılarını hala saklarım, bazılarını ise gelecekte tekrardan biriktirmek üzere beklerim.
Şimdi gelelim işin ilginç tarafına. Ben eğer bir şeyi biriktiriyorsam eğer onun her an elimin altında olmasını isterim. Şöyleki bilgisayarımda asla tekrardan dinlemeyeceğim şarkılar vardır, onları yedeklerim ama silmem. Eğer zorunda kalırsam silme kararını verebilmem en az 3 günümü alır ancak hepsi gerek cdlerde gerekse diğer bilgisayarlarda mutlaka kayıtlıdır. Aynı şekilde frp kitapları içinde geçerli. 10Gb lık bir arşivim var, hepsini okumaya kalksam ömrüm yetmek belkide ama canım sıkkın olduğu zaman klasörleri dolaşır ve onları incelerim. Onları severim ben, biriktirdiğim herşeyi severim. Aslında anılarımı, gördüğüm, yaşadığım, hissettiğim herşeyi de saklamak istiyorum. Tekrardan aynı duyguları hissetmek, tekrardan aynı acıları çekmek de istiyorum. Mesela bütün mutlu olma anlarımı ve o anlık bütün duygularımı arşivlemek isterim aynı şekilde bütün sinir krizlerimi, bütün sanrılarımı da saklamak istiyorum. Örnek olarak, uzun saçlarımı (evet, bir zamanlar uzundu) hala saklarım. Garip bir koleksiyon arzusu var içimde, rüzgarları, kelebekleri, saniyeleri saklamak istiyorum. Kimseyle paylaşmamak, sadece onların var olduğunun bilinciyle yaşamak istiyorum.
Mesela sen bu yazıyı okurken aklından geçenleri de bir yerlere kaydetmek ama asla bilmemek istiyorum. Böyle garip fikirlerim ve isteklerim var işte benim. Yapacak bir şey yok.
Unutmadan söyleyeyim ben arşivci olmak istiyorum, asronot olmaktan vaz geçtim hemde.
Neyse kalın sağlıcakla...