Geleceğin hatıraları 55. Bölüm

 





Garson kız kollarını Galdor'a dolanmış, onun hareket etmesini engelliyordu. Galdor elbette ondan kurtulmak istiyordu ama kızın canını yakmak da istemiyordu. Bir süre boyunca onun mücadelesini izledikten sonra araya girmeye ve onları birbirinden uzaklaştırmaya karar verdim.


- Haydi çıkalım buradan. Bu yaratıklar tekrar canlanır hiç belli olmaz.

- Kesinlikle harika bir fikir Lucian çıkalım buradan. Sonra her yer yaratık falan dolar.

- sende bizimle gel garson kız , bir süre boyunca güvende kalmanı sağlarız.

- Ben zaten kahramanımın yanında güvendeyim. Onu hiçbir zaman bırakmayacağım.


Galdor'un yuzunde öyle bir ifade oluştu ki hiçbir zamanı duyduğunda. Biz gülmek ve gülmemek arasında kalmıştık. Tabiki gülmedik ama Galdor'un çaresizliği hepimizi üzdü. Handan dışarıya doğru çıkarken Garson kız Galdor'un koluna sarılmıştı hepimiz onu terk etmeyeceğinden emin olduk. Büyük ihtimalle biz orada olmasaydık Galdor'un başına kötü şeyler gelebilirdi bundan zevk alabilirdi elbette.


Hanın dışına çıktığımız zaman garson kiza dönüp ismini sordum. Eger bizimle yolculuk yapacaksa ismini bilmemiz gerekiyordu.


- Merhaba, size teşekkür ederim hayatımı kurtardığın için. Benim ismim Barya. Sizi zaten tanıyorum. Hepiniz kahramanımsınız benim ama en çok Galdor.

- Hepimiz bunun farkındayız. Sen buraya nasıl düştün.

- Aslında geçen gün burada ise başladım bende. Şehir şehir gezecektim ama paramı hırsızlar çalınca biraz çalışıp para biriktirmek istedim.

- Bu hain hırsızlar neredeymiş gidip paranı kurtaralım sende yoluna devam edersin böylece.

- Öyle şey mi olur Galdor, Darya istediği kadar bizimle kalabilir. Hem onun senin korumana ihtiyacı olduğu aşikar.


Galdor derin bir sessizliğe bürünmüştü. Tek kelime etmediği sırada bana büyük bir nefretle bakıyordu. Gülmemek için kendimi zor tutuyordum.


- Aramıza hoş geldin Darya. Güvenli bir yere gidene kadar bizimle gelebilirsin.

- Lucian bey, ben hep onun yaninda olmak istiyorum. Beni ondan ayıramazsınız.

- Darya bak bizim yol hiç güvenli değil. Hayatımız yaratıklarla savaşarak geçiyor. Senin kendi hayatını kurman daha güzel olur.

- Bende sizinle beraber savaşırım. Hem kahramanım bana bir şey olmasına izin vermez.

- Şöyle yapalım Darya sen güvenli bir tere kadar bizimle beraber gel sonra kendi aramızda konuşuruz ve geleceğine karar veririz. Ne dersin?

- Olur Lucian bey ama emin olun ki benim ne kadar faydalı olduğumu görünce benden ayrılmak istemezsiniz.


Darya, Galdor'un gözlerinin içine bakarken bende pusulama baktım ne tarafa gittiğimizi görebilmek için. Bir sure daha düz devam ettikten sonra sola dönecektik. Bu esnada Darya'nın bize nasıl bir yük olacağını düşünüyordum. Acaba savaş becerisi var mıdır onun? Eger bizimle gelecekse ondan faydalanmak gerekiyordu.


Bu yol nereye varacaktı acaba? Kaç kişi daha katılacaktı bize veya kaç kişi ayrılacaktı aramızdan? Hayat da böyle değil midir ilerledikçe yanına birileri gelir ve birileri uzaklaştırdı senden. Bütün bu gidiş gelişler arasında sen kendini kaybederdin. Hayatın en basit kuralı buydu aslında kimse yanında sonsuza kadar kalamazdı ve sen onların yoklukları ile mücadele ederdin durmadan.


0/Post a Comment/Comments