"durumlar nasıl Galdor?"
"nasıl olsun ilk iki dalgayı durdurduk gibi ama aldığımız haberlere göre ileride saldırmak için bekleyenler varmış."
"Tahminime göre sayıları ilk gelenlerden fazladır. Gücümüzü test ediyorlar ve ona göre savaşa nasıl devam edeceklerini kararlastıracaklar."
"Öncelikle siz yoktunuz sonra ben gerçek gücümü göstermedim bile. Tüm gizli silahlarımızı kullanmış olabiliriz ama olsun."
"Harika bundan sonraki plan nedir komutan Galdor?"
"Şimdi şöyle olacak gideceğiz ve hepsinin ağzını burnunu kıracağız."
"Şimdi neden komutan olduğunu anladım Galdor gerçekten muhteşem bir plan."
"Sen dalga geçmene bak Lucian. Ne oldu savaştan mi korktun?"
"Hiçbir şeyden korkmadığımı öğrenemedin hala. Hadi gidelim."
"Unutmadan söyleyeyim onlar bizim 100 katkımız olabilir ama moral bozmak yok."
Galdor ilerlerken bir yanında Lucian ve diğer yanında Hayal bulunuyordu. Onlar ilerlemeye devam ederken çok sayıda asker onlara katılıyordu. Katılanların bazılarınin ellerinde kılıç yerine tarla sürmek için kullanılan aletlerin olması Lucian'ın dikkatini çekmişti.
"Komutan bunlar neden kılıç kullanmıyor?"
"Herkes kılıç kullanacak diye bir kural yok Lucian. Herkes deneyimli olduğu silahı kullanır."
Hayal ve Naserious Galdor'un cevabınin ardından pis pis gulumsedikten sonra yürümeye devam ettiler. Şehrin merkezine geldikleri zaman Galdor büyük bir kayanın üstüne çıkıp konuşmaya başladı. Oradan karşılarında duran orduyu görebiliyordu.
"Kurtuluşa çok az kaldı dostlarım, hepinizi çok uzun zamandır tanıyorum ve sizin ne kadar harika olduğunuzu biliyorum. Hepimizin kayıpları oldu, değer verdiğimiz ve sevdiğimiz insanları aldılar bizden. Arkadaşlarımız, ailelerimiz, eşlerimizi bir alırken bir an bile düşünmediler. Şimdi sıra bizde bizde düsünmeyeceğiz. Bir buraya savaşmaya değil ölmeye geldik. Burayı kötülükten temizleyeceğiz."
Galdor konuşurken bir eliyle baltasını havaya kaldırdı ve söylediği her kelimenin ardından sesi giderek yükseldi. Lucian onu dinleyenlerin bir bölümünün ağladığına yemin edebilirdi. Galdor konuşmasını bitirdiği zaman üstüne çıktığı kayadan atlayıp koşmaya başladı ve binlerce asker onunla birlikte koşmaya başladı. Lucian Galdor'un ağladığına yemin edebilirdi ve ağlaması görünmesin diye koşmaya başladığına.
Binlerce insan yere sertçe vuruyor ve görkemli bir gürültü çıkartıyorlardı. Arada savaş naraları atıyor ve çıkan gürültü giderek artıyordu.
Biraz daha ilerledikleri zaman karşılarında duran siyahlı askerleri gördüler ve onların arkalarında okçuları. Katiller ise her yerdeydi sanki her 100 siyahlı askerin yanında bir katil vardı.
Biraz daha yaklastıkları zaman ilk ok atışları gelmeye başladı ve hemen okçular karşılık verdi. Bir anda gökyüzü havada uçan oklarla kapanmıştı. Ok sesleri her yeri kaplamıştı ve Galdor'un sesi duyuldu "Saldırın!"