Bir şiirin başlangıcında,
Bir hayalin sonundayim şimdi,
Yürüdüğüm yollar parçalanıyor,
Elimi attığım her yer küle dönüşüyor,
Sensiz geçen kaçıncı gün bilmiyorum,
Saymayi bıraktım ben, inanmıyorum sayılara,
Olasılıklar hep yalan söylüyor,
Elde kalıyor sıfır, dört işlem hep aynı sonuç,
Beyaza boyadığım hayaller siyah artık,
Seni anlatmayan her kelime kırık, ben yıkık,
Kocaman bir yangının içindeyim, aşk diyorlar işkenceme,
Kelimeler ne kadar da çaresiz şimdi, ne kadar anlamsız,
Milyonlarca cümle gözlerin yapmıyor senin,
Gözlerimi kapatıp bekliyorum seni, sensiz bir hayatı görmek istemiyorum,
Yazdığım tüm şiirler aynı sensizlikte,
Düştüğüm sokaklardan geçmiyor yolun,
Okumadığın şiirler kadar yaşıyorum işte,
Elde var sıfır, hayatımın özeti şimdi,
Şarkılar anlamını kaybetti, kurşunlar geçiyor yanımdan,
Hadi yık beni, yak beni, bir kelimenle göm beni buraya,
Göm beni seni bekleyen bir satıra, at beni yangınların içine,
Yangının merkezi kalbim, ben cayır cayır yanıyorum,
Rüya adı verilen kabuslar görüyorum,
Sevgim kadar acıyor içim, kelimeler katilim ,
Beklediğim kadar eksiğim şimdi, sensiz geçen anlar umutlarımı öldürüyor,
Kocaman bir mezarlık, ben gelirsin diye çiçekler ekiyorum etrafa,
Biliyor musun gözlerindeki yıldızları?
Biliyor musun karanlığı, sensiz bir ömrü?
Gel şimdi ellerini ver bana, kelimeler yeşersin toprakta,
Sensiz bir cümle bile yazılmıyor biliyor musun? Hep yarım yaşıyorum hayatı,
Yarımdan bile daha yarım şiirler dökülüyor bulutlardan,
Gel şimdi tamamlansın artık bu hayat,
Hey oradaki zaman çok geç olmadan gel artık.
Erken bile çok geç simdi...
