Psikoloji oyuncak değildir!!!

İnsan kendi psikolojisi ile oynamaya başladığı noktada hayatın kötüleştiğini görebiliriz aslında. İstemli olarak depresyona girmeler sonra düşeceği çukuru seçmeler falan güzel şeyler değil. Tamam kendin üzerinde bu ölçüde kontrol sağlamak güzel oluyor seni kendine karşı daha güçlü kılıyor ama bir noktadan sonra da kontrol edemiyorsun. Aynı şu anda bende olduğu gibi. Son iki haftadır gerek dinlediğim şarkılarla olsun gerekse düşündüklerim, irdelediklerimle olsun depresyona sokmuş bulunmaktayım kendimi. Bunların hepsini bir hikayenin seviyesine inebilmek için yapmamda ayrı bir manyaklık. Artık hikaye bitti fakat ben kendimi toparlayabilecek gibi görünmüyorum. Galiba atlayacağım çukuru seçerek bir hata yaptım ve fazla derinine atladım. Elbet bir gün zemine çarpacağım ama o gün gelene kadar daha fazla, daha hızlı bir şekilde düşeceğim. Şimdi bunları neden anlattım hemen söyleyeyim amacım çok kötü durumdayım falan diye yakınmak değil elbette. Sadece insan kendi psikolojisi ile oynamamasının gerektiğini anlatmak istedim. Ne gerek var şimdi git hayatını yaşa. Psikoloji oyuncak değilki istediğin zaman bozup istediğinde düzeltesin. Bir gün düzeltemeyebilirsin işte o zaman görürsün hayat ne kadar berbatmış diye.

Unutmayalım dostlar psikoloji oyuncak değildir. Oynamak istiyorsanız illa, gidin başkaları üzerinde oynayın, kendi üzerinizde değil. Saygılar, sevgiler...