Unuttuğum şarkılar var nasıl başlayıp nasıl bittiklerini bilmediğim. Hangi sözlerin söylendiğini ve hangi susuşların olduğunu bilmiyorum. Evet, unuttuğum şarkılar var. Sadece bunu hatırlıyorum, sadece bunu biliyorum.
O şarkıları tekrar hatırlayabilmek için her şeyi yapacağımı düşünüyorum ama bunun için bir yol bilmiyorum. O şarkılarda hangi duygular gömülmüştü? Hangi mısralarda dökülmüştü göz yaşlarım? İnan bilmiyorum. Hangi zamanlarda dinlenirdi o şarkılar veya ne zaman dinlenmeleri can yakardı hatırlamıyorum. O şarkıların eksikliğinde geçiyor ömrüm. O kadar büyük bir eksiklik ki bu neyin eksik olduğunu bilemiyorum.
Bir şarkıyı unutmak neden bu kadar önemlidir diye düşünüyorum bazen. Sonra o şarkıların hayatın anlamı olduğunu düşünüyorum. O şarkılar olmadan hayat eksikmiş gibi geliyor sanki. Esen rüzgarda savrulan ve nereye gideceğini bilmeyen birisi olduğumu düşünüyorum. Bu kimliksizlik bitiriyor beni an be an.
Dilimin ucunda bir melodi var mırıldanmaya çalıştığımda başaramadığım. Öyle ki şarkıların neye benzediğini bile bilmiyorum. Sonra kalkmış o kayıp şarkıların peşinden koşuyorum. Her notayı teker teker deniyorum belki hatırlıyorum diye. Onlarla birlikte bende kayboluyorum hayattan. Peki bunca uğraşıma rağmen ulaşabiliyor muyum? Elbette hayır. Onların yoksunluğu her geçen an daha fazla batıyor yüreğime. Her geçen saniye daha fazla gömülüyorum o yokluğa. Kendi derinliklerime hapis olan bir mahkum gibiyim. Çıkışım yok bu karanlıktan çok iyi biliyorum.
Unuttuğum şarkılar var. Sen gelmeden farkına bile varmadığım, sen gelmeden asla hatırlayamayacağım. Öyle şarkılar ki onlar sanki hayatın anlamıymış gibi geliyor. Sanki onlarsız hep eksik yaşayacakmışım gibi.
Sana bakıyor ve sadece unuttuğum şarkılar olduğunu hatırlıyorum. Senden önce hiç düşünmezdim onları sadece unuttuğum melodilerdi ama seninle geçen her anda tekrar ve tekrar hatırlıyorum onların yokluğunu. Bu esnada o şarkıların yokluğu o denli büyük bir hale geliyor ki tüm hayatım anlamsızlaşıyor. Bütün bunların senin gelmenle başlaması garip geliyor aslında. Sanki geçmişimde kaybettiğim masumiyetim, inancım oluyorsun. Aynı zamanda o şarkıları asla hatırlayamayacak olmam korkutuyor beni. Senden uzak geçen her an bu korku sarıyor etrafımı. Belki bu yüzden sana yazdığım bu yazıların ritmi hep eksik. O ritimsin sen çünkü. Sensiz bozuk bir plak gibi hep tekrarındayım umutsuzluğun.
Unuttuğum şarkılar var. O şarkılara ulaşmak için elimden ne gelse yapabilirim. Oysa onlara giden tüm yollar senden geçiyor ve senden geçen her yol uzak bana.