...
Ev ne kadar da farklı bir düşünceydi. Doğduğum yer ev değildi benim için. Ev dediğin sevdiğim insanların olduğu yerdi. Onların yanında olmak, gulümsemelerini görmek, anılarımızı paylaşmak sıradan bir dört duvari ev yapan yerdi.
Bir süredir yürüyordum. O son savaşın verdiği hüzün ve mutluluk yol boyunca bana eşlik etti. Kaleye yaklaştığım zaman komedyen iskeletin surların önünde volta attığını gördüm. Her yer çiçeklerle doluydu sanki, gökyüzü daha maviydi. Surlardaki tamir işlemleri bitmişti. Acaba aradan ne kadar zaman geçmişti?
Biraz daha ilerlediğim zaman komedyen iskelet beni gördü ve bağırmaya başladı "Koşun, herkes duysun Lucian geri geldi. Evrenlerin kurtarıcısı ve şakadan anlamayan Lucian geri geldi." Avazı çıktığı kadar bağırıyordu ben bağırmaması icin her ne kadar kollarımı sallasam da durmadı. Umarım bana sarılmaya kalkmaz dedim içimden ve adımlarımı sıklaştırdım.
Komedyen iskelet bağırmaya başladığı zaman önce insanlar dışarıya çıktı ve hepsi beni selamladı. Daha sonra alkışlamaya başladılar ve hepsi benim adımı kaykırdı. Benim için muhteşem bir andı. Insan en çok anlaşılmak isterdi ve daha sonra saygı duyulmak isterdi. Biz o krallığın kahramanlarıydık ve bende insanları selamlamaya başladım. Bu esnada komedyen iskelet birkaç adım atarak yanıma kadar gelmişti.
- Sakın sarılmaya kalkma bana! Çok pişman olursun bak.
- Lucian nasılsın? Neler yaptın? Bir şeye ihtiyacın var mı? Siz orada öyle bakmayın çabuk Lucian'a su getirin çok getirin bir güzel yıkansın.
- İyiyim kemik kafa iyiyim. Sonra yıkanırım aceleye gerek yok.
- Çabuk anlat neler yaptın? Kac gündür yoktun hep savaşınız mi bir keresinde ben 77 yıl boyunca savaşmıştım. Günde olabilir tam olarak emin olamadım bak. Sen yara bile almamışsın çaktırmadan tatile mi gittin sen.
Komedyen iskelet son derece neşeliydi onunla sohbet ederken toplanan kalabalığın içinde Galdor'u gördüm ve bana sıkıca sarıldı. Bir an nefes alamayacağımı düşündüm.
- Neredesin sen kaç gün oldu çok merak ettik seni?
- Savaştım be Galdor. Bu arada kaç gündür yoktum ben?
- Hayvan herif 3 gündür yoksun ve başına bir şey geldi diye çok endişelendik.
- İyiyim Galdor biraz uzun sürdü ama başardım.
- Adamın benim hep biliyordum zaten ama beni yanına alsaydın hemen yenerdik onu.
- Galdor sen değişmişsin biraz artık daha sevgi dolusun.
- Lucian hala senin ağzını burnunu kırabilirim merak etme. O şerefsiz kirli oyunlarını oynamıştır kesin.
- Galdor sence onun numaraları bende işe yarar mı ağzını burnunu kırdım onun.
Galdorla sohbet ederken ve gecen 3 günü konuşurken surların üstünde bir karaltı gördüm ve bir an kadar sonra Kylana'nın üstüme patladığını gördüm. O kadar hızlı çarpmıştı ki bana dengemi koruyamayıp yere düştüm.
- Sakın bir daha benden bu kadar ayrı kalamayı düşünme bile.
- Bir daha senden hiç ayrılmayacağım Kylana. Çok özledim seni.
- Bende seni çok özledim Lucian
Kollarımı onun beline doladım ve sıkıca sardım onu sonra kendime doğru çektim onu. Yapabilseydim onu kendime katabilirdim. Benim yere düşmemle birlikte herkes kahkahalar içinde gülmeye başladı. "Lucian sana neler oldu böyle bir kız seni yere yapıştırdı."
- Beni aşk yere yapıştırdı komedyen iskelet.
- İyi misin Lucian? Sana zarar vermedi değil mi?
- Denedi ama hayalin beni hep korudu Kylana. Aramıza kimsenin girmesine izin vermem biliyorsun bunu.
Biz ayağa kalkarken ileriden bize doğru gelen Naserious ve Melvenia'yı gördüm. İkisinin de yüzü geliyordu. Yanıma geldikleri zaman bana sarıldılar.
- Nasılsın kardeşim?
- Teşekkür ederim Naserious. Yardımını çok yakınımda hissettim.
- Bende öyle duydum zaten birkaç tane büyü yapmışsın Lucian.
- Senin sayende kardeşim. Sen nasıl oldun Melvenia.
- Çok daha iyiyim Lucian. Sizin sayenizde hep benim için yaptıklarınızı asla unutmayacağım.
- Arkadaşlar arasında lafı olmaz bunun Melvenia.
- Galdor surları tamir etmişsiniz. İçeride durumlar nasıl?
- Ne Galdor'u ya hepsini ben kendi ellerimle yaptım Lucian. Kaç bin yıllık komedyen iskeletim ben burada duvar ustası oldum, bütün taşları ellerimle taşıdım ben. Her şeyi ben yaptım zaten bunlar ne anlar.
- Sen komedyen iskelete inanma Lucian birkaç taş taşıdı diye kendini surların sahibi zannediyor. Ufak ufak toparlanıyoruz, insanlar geri geldi herkes birlik olup içeriyi güzelleştirmeye çalışıyor. Hadi gel kaleye girelim kral seni bekliyor. Biraz dinlenmen lazım hem.