Yıldızların soluk ışığı altında bir gece hakim,
Nereye baksam aynı karanlık, aynı acılar, aynı sessizlik,
Aynı sensizlik hakim bütün hayata,
Artık bir çınarın altında beklemiyorum ben,
Bu yüzden kendi etrafımda dönüp durduğum sokaklar,
Yaşanmamış bir geçmiş ile yaşanmayacak bir gelecek arasında,
Hangi yöne baksam seni göremiyorum,
Şiirler diyorum sonra şiirler sensizlikte kuruyup gidiyor,
Efendim hiç bitmeyecek değil mi?
İçimdeki son umut tükenene kadar devam edecek,
Evet benim hala bir umudum var, yıllardan zamandan bağımsız,
Palyaço neden gözlerin ıslak bu kadar? Yoksa senin ruhunda sonbahardan mı geçiyor?
Bu sokakları geçelim biz! Bu şehirden gidelim,
Onu tekrar görme ihtimalim varken ben dayanamıyorum,
Palyaço biraz papatya ek etrafa, biraz siyanür kat yağmurlara,
Ben ondan başka hiçbir şeye güzel demek istemiyorum,
Güçlü görünmekten vazgeçtim ben, eksik yaşıyorum bu hayatı,
Geçmişin karanlığı etrafımı kapladı, düşündükçe renkler kayboluyor,
Sonu olmayan bir uçurum şimdi burası, ben dünyanın merkezine yolculukta,
Esen rüzgarlarda onu arıyorum, kokladığım her gülde, gördüğüm her papatyada,
Amaç bulmak değil ki! Amaç aramak da değil, Amacı olmuyor bazı yalnızlıkların,
Bazen yaraların kapanmasına fırsat vermek gerekir,
Evet efendim biliyorum onun açtığı yaraların kapanmayacağını,
Hayır, palyaço yaraları dağlamak işe yaramıyor,
İnsan bazen acılarını sevşyormuş, sevecek başka bir şey bulamadığında,
Başlangıcı olmayan bir yerdeyim ben,
Geçen gün bir kadınla tanıştım, acılarımızı serdik mavi masa örtüsüne,
Ben artık kazanmak istemiyorum palyaço, hileli zarları kullanmıyorum,
Bu oyunun kazananı yok, kazananı yok yalnızlığın,
Kendi kazdığım çukura kendim düşüyorum,
Evet efendim hayallerimi gökyüzüne serpiştiren bendim,
Ona ulaşır diye güvercinlerin ayaklarına mektuplar bağladım,
O sever diye gökyüzünü şiirle kaplamak istedim,
Koparttım ektiğim bütün çiçekleri, yıktım bütün binaları,
Ona benzemeye çalışan kim varsa hepsini teker teker,
Amaç bulmak değil, amaç aramakta değil,
Amacı olmayan yalnızlıklar var bu hayatta,
Geçen gün bir kadınla karşılaştım eski bir sokakta,
Yağmur yağıyordu gözlerinden, şehir sular altındaydı,
Kazanan veya kaybedenin önemi yok artık, ben kaybetmek istiyorum,
Avizeye söylediğim zaman bana çok kızdı, yüreğim karanlığa gömüldü,
Teker teker çaldılar yıldızları gökyüzümden,
Bir mum yaktım sönmeye mahkum,
Palyaço geçmişim pişmanlığı yüzüne vuruyor,
Geçmişi değiştirmek mümkün değil, geleceği tasarlamak için geç kaldık,
Saatlerle oynamayı bırak artık, zaman durdu aynı anda,
Efendim gitmek ve bitmek arasında bir fark kalmadı,
Bu yüzden boynu büyük bütün gidişlerim,
Sonbaharda savrulan şiirler yazıyorum ben,
Kalbim yara izleri içinde,
Bazı yaralar dikiş tutmuyor, bazı çiçekler kanla sulanmalı,
Pişmanlık anlamsız bir duygu palyaço, sil gözlerinin yaşlarını,
Sobaya bir odun daha at, bu gece çok soğuk olacak,
Geçen gün bir kadınla tanıştım ben, belki sadece saçlarını ona benzettim,
Belki gülümsemesi benziyordu, belki gamzeleri,
Belkilerle olmuyor palyaço, yaşayamıyor insan,
Bir ağıt yakalım en iyisi, en hüzünlü notaları seçelim,
Duvara bir çentik daha at palyaço onun olmadığı şiirleri unutmak istemiyorum...