Kapattım kapılarımı

 


Kapattım tüm kapılarımı,

Kilitledim kalbime giden tüm yolları,

Çıkmaz sokağın birinde oturuyorum,

Sırtım dalları kurumuş bir çınara yaslı,

Bütün sokaklar bir sessizlik örtüsü altında,

Kendimle konuşmayı bıraktım ben,

Yaktım bütün şiirlerimi,

Üstüm başım toz altında,

Çıkmayorum, çıkmak istemiyorum,

Bastığım topraklar alev içinde,

Güneş yeniden doğuyor, bir yerlerde gülümsüyorsun demek,


Kayıp bir anahtar sende saklı,

Ben yalnızlığımda tutsak,

Burası sonun yolu biliyorum,

Kendimi kaybettiğim sokaklarda dolaşıyorum,

Bulunmak çok eski bir umut şimdi,

Saçlarının kokusunu aradığım çiçekleri hatırlıyorum,

Güllerin tenimi kesen dikenlerini,

Kırmızı en çok saçlarına yakışırdı,

Yeşilin en güzel tonu gözlerinde saklı,

Beni boşver yıldızsız bir gece gibi, beklemenin bile terk ettiği bir yerdeyim,

Papatyalar açıyor bir yerlerde mutlusun demek ki, 


Aynı şarkıyı sürekli dileyip farklı bir nota duymayı istemek gibi belki, 

Bu sokağı boşver, bu şiirleri de, 

Beni de bırak, yaşanmamışları da, 

Sana bir çiçek bahçesi hediye etmek isterken çöllere düştü yolum, 

Yalanlarla çevrildi etrafım bende kapattım tüm kapılarımı, 

Kırdım, parçaladım bütün saatleri, 

Hesaplamayı bıraktım sensiz geçen zamanları, 

Dursun istedim akan kumlar, dursun istedim zaman, 

Yağmur yağıyor yine ben sırılsıklam, 

Bir yerlerde mutsuzsun demek ki, 


Kapattım tüm kapıları, bıraktım altın renkli kaldırımlar yapmayı, 

Bir şiirin bir yerinde bekliyorum, beklemek bile gidiyor benden, 

Aynı şarkıda, aynı yalnızlıkta, aynı sensizliği soluyorum,

Gözlerimin ıslaklığı yağmurdandır boşver,

Hava soğuk olduğunda bir şiir daha yakıyorum,

Azalır diye bekliyorum, azalmıyor, sayfalar yetmiyor anlatmaya,

Hissettiğim duygulara kelime bulmak çok zor,

Hırçın dalgalar vuruyor yüreğime, 

Bir yerlerde mutsuzsun demek ki, 

Sahi beni onca mesafeden nasıl bu kadar etkileyebiliyorsun?

0/Post a Comment/Comments