Ben kendimi kaybettim bugün,
Bu şehir, bu sokaklar hep boş,
Sensizliği soludum içinde sen varsın diye,
Şiirler yazdım anlatmak için, kelimelere sığındım,
Resminle doldurdum odamın soğuk duvarlarını,
Adınla başlayan cümleler kurdum, anlatabilmek için,
Bil istedim sensiz gecen günlerin anlamsızlığını,
Papatyaları takip ettim yol sana çıkar diye,
Kayboldum ben, sende kayboldum,
Seni aradığım sokaklardan kaçıncı geçişim,
Bu kaçıncı şiir seni anlatma amacıyla yazılan,
Gözlerini anlatamadığım ölçüde eksik kalan,
Elini tuttuğum her an bir kitap daha yazıldı,
Seninle geçen zamanları altın harflerle kazıdım yüreğime,
Bil istedim, anla istedim,
Sana ulaşan yolların kutsallığını,
Yağmur yağıyormuş, fırtına varmış,
Yollar dikenlerle doluymuş,
Gözlerindeki yıldızları takip ederek buldum ben yolumu,
Hayallerimi seninle doldurdum,
Kılıçsız bir savaşçıydım ben, hep içime dönüktü yalnızlığım,
Zifiri karanlık gecelerde, gözlerin aydınlattı yolumu,
Bu kaçıncı sensiz gece hayallerine sarıldığım,
Bir an gibi, bir yokluk gibi,
Ellerini tuttuğum zaman unutuyorum, yeniden örülüyor kaderin ağları,
Geçmişim, geleceğim ve şimdim hep sem oluyorsun,
Adınla başlayan bir yangın var içimde,
Dinmesin, bitmesin hiçbir şey,
Umudumu takip ederek buldum sana ulaşan yolları,
Şimdi yanımda, yüreğimin yanı başındasın,
Sevgi sözcükleri dökülüyor dudaklarımızdan,
Her buluşmalarında büyüyor yangın,
Bedenlerimizin her temasında alev içinde kalıyor şehir,
Bu yangın kül ediyor beni, bu aşk sığmıyor yüreğime,
Yazdığım her şiir senin gibi kokuyor,
Uykusuz geceler anlam buluyor seninle,
Benim evim senin yüreğinde, kelimelerimle sarıyorum seni,
İstisnasız her şiir aşktan yazılıyor şimdi,
Yılların özlemi akıyor bizden uzağa,
Bens sensiz bir an bile yaşamak istemiyorum...