Çukur 8 - şiir

 


Hava çok kapalı, kilit vurdum yüreğime,

Gelmek ve gitmek hep aynı,

Beklemek en tatlı işkence,

Yollar sana çıkmıyor şimdi,

Şimdi hangi sokaktasın bilmiyorum, 

Hangi karanlığın içinden geçiyor hangi zehirli meyveleri yiyorsun, 

Beni boşver, bana kendini anlat şimdi, 

Ser acılarını ortaya, kat kendini bana, 

Bir anlığına tut elimi, o ana hayat diyelim, 


... 


Ben önümü göremiyorum, çok karanlık, 

Satır satır işliyorum yalnızlığı, 

Ne gelebiliyor ne gidebiliyorum, 

Beklemeyi bırakalı çok oldu, o tren hiç gelmeyecek biliyorum, 

Gitmek istiyorum en çok da kendimden, 

Beni boşver, kayboldum bu karanlıkta, 

Mutluluk uzak diyarlarda saklı, güneş hiç doğmuyor, 

Bana gelen yollar yıkık, kırıldı köprüler, 

Neden bekliyorsun beni? Ben gelmeyeceğim, 


... 


Sen sadece kapılarını aç yüreğinin, 

Şiirlerle bağlıyorum umutları, bölük pörçük yaşıyorum işte, 

Elimi uzatıyorum sana doğru, yakınımdasın biliyorum, 

Aç kalbinin kapıları, uzulca geleyim yanına, 

Tüm yaraları kapatalım birlikte, yeniden inşa edelim yıkılanları, 

Bırak artık geçmişi, geleceği, beraber geçirdiğimiz zaman sonsuz olsun, 

Sevgiden kuralım tüm cümleleri, aşk olsun yürüdüğümüz yolun, 

Seni beklemek çok zor ama umut olmadan yaşayamıyor insan, 


... 


Umut etmeyi bırakalı çok oldu, durmadan koparıyorum kabukları, 

Kapılar kapalı, etrafım duvarlarla sarıldı, 

Burası karanlık, çıkmaz bir sokaktayım, 

Ben hissetmeyi unuttum, güzel günlere inancım kalmadı, 

Buradan çıkmak istiyorum, çiçekler olsun istiyorum ama olmuyor, 

Bir çukurun içindeyim, dışarıya çıkamıyorum,

Korkuyorum tekrar düşmekten, 

Neden gelmek istiyorsun yanıma? Burada açılardan başka bir şey yok, 


... 


Son umudumu ellerinde tutuyorsun, ya bu karanlıktan beraber çıkacağız, 

Ya da yarım kalacak bütün masallar, 

Bir olursak düzelir her şey, bahar gelir, çiçekler açar, 

Kurumuş bir ağaç tekrar yeşillenir, 

Bu kadar eksilme yetmedi mi? Ağlamayı unuttun biliyorum, 

Ben tırmanırım o duvarları, aşarım yalnızlıkları, 

Sadece bir adım at bana doğru, ben evrenler aşarım, 

Bir kere tut elimi, şiirlerle doldurayım yüreğini, 

Yoksa sil at herşeyi, yak bütün satırları, göm beni gözlerine





0/Post a Comment/Comments