"Adam büyücü çıktı, başımıza yine saçma sapan bir şey geldi. Bizim niye normal bir günümüz yok be Luci?"
"Aslında her gün fazlasıyla güzel biraz saçma sapan olabilir ama yine de güzel. O büyücü de hiç bir ip ucu vermedi bize pis hain. Hangi söz açacak bu kutuyu bildiğimiz bütün kelimeleri birbirleri ile kombinasyona sokalım birkaç milyar trilyon tane seçenek olur en fazla.
"Yok bu daha kolay olmalı yoksa kimse burayı geçemez. Daha basit düşünmeliyiz Luci."
"O zaman ben şansımı deniyorum (Açıl susam açıl.) yok bu işe yaramadı. Kitaplar farklı demek ki. (Güzel kutu açılır mısın lütfen) yok bu kutu açılmıyor başka bir şey bulmalıyız. Ejderhaların isimlerinii söylesek acaba?"
"O olmaz Luci onların isimlerini kimse bilmiyor. Sen yine dalgaya verdin işi biraz ciddi olur musun lütfen. Bizim bulabileceğimiz bir söz olmalı. Yani cevap sorunun içinde saklı gibi bir sey."
"O konuda hem fikiriz Hayal'im ama nasıl bir söz söylememiz gerekiyor? Neredeyse sonsuz ihtimal var. Hepsini denemeye kalksak ömrümüz yetmez."
"Yok yok daha basit bir şey olmalı. Çok daha basit bir şey olmalı gözümüzün ucunda gibi bir şey olmalı."
"Belki bizim ortak bildiğimiz bir şeyi söylememiz gerekiyordur? Bu olmaz bildiğimiz bir şeyi neden söyleyelim bilmediğimiz bir şeyi de söyleyemeyiz."
"Ben biliyorum Luci benim söyleyemediğim bir şey var sana."
"O nedir Hayal? Ben sana her şeyi anlattım biliyorsun."
"Bazen konuşmak zor olur Luci. Anlatmak istersin ama anlatamazsın. Karşı tarafı üzmekten korkarsın. Dur ya moda girdim iyice söyleyemediğim bunlardan birisi değil."
"Niye korkutuyorsun beni Hayal? Bir an kanım dondu sandım."
"Korkma Luci sadece daha önce söylemem gerekiyordu ama daha önce kimseye söylemedim. Seni seviyorum Lucian. Sevdiğim için hep en yakınındayım, bu nedenle asla senden ayrılamıyorum. Seviyorum ben seni" Hayal bunları söylediği sırada yüzü biraz kızardı ve yüzünde utangaç bir tebessüm belirdi.
"Bende seni seviyorum Hayal. Senin için dünyayı karşıma alabilirim ben." Lucian konuşurken kutudan tık diye bir ses duydular ve kutunun kapağı açıldı. İçinde ne olduğuna bakmak için eğdikleri zaman kutunun içinde bir anahtar olduğunu gördüler.
Lucian hızlıca anahtarı alıp kapıyı açtı ve kapının diğer tarafına geçip dağı tırmanmaya başladılar. Yavaş adımlarla yürüdükleri sırada el ele tutuşmuşlardı.