Ölü düşlerden geçiyor yolum,
Her yanımda ağlayan kelimeler,
Şiirler sular altında,
Umutlarım kurak topraklarda,
Yeşil gidiyor hayatımdan, gri bir gökyüzü var,
Renksiz sokaklar, çığlık çığlığa haykırıyor,
Satırlar kan kokuyor, nefes almak zor geliyor,
Can çekiyor hayallerim, tut şimdi bir satırın ucundan,
Yıkılıyorum yine ve yeniden,
Geçmiş ve gelecek aynı yolun yolcusu,
Aynı sensizlik aynı şehirde,
Ne ben kaçabiliyorum ne de sensizlik,
Ben uzak bir diyarı düşlüyorum, kurduğum tüm hayaller dökülüyor avuçlarından,
Cümleler kuruyorum sana dair, sen duymuyorsun,
Sen görmeyince siyah çıkıyor tüm fallarda,
Ben beyazdan siyaha dönüyorum, sıfıra çıkıyor gölgem,
Biriktirdiğim ne varsa yalan çıkıyor,
Toplanmıyor hayat, sadece çıkarma serbest,
Bölündükce hep sıfır çıkıyor sonuç,
Dört işlem ve aynı sonuç, aynı gece, aynı sensizlik,
Rüzgarlar taşımıyor sözlerimi, sen duymuyorsun,
Burada fırtına var, tüm gemiler alabora,
Umutlar doğmadan ölüyor,
Pencere kenarını mesken tutuyorum ben,
Yolunu gözlerken kaybettim gözlerimi,
Sen bir yerlerde benden çok uzakta,
Okuyorsun şiirlerimi biliyorum, adını yazdığım cümleleri yırtıyorsun,
Yırtıyorsun beni orta yerimden, parça parca bir ben kalıyorum,
Birde adını kazıdığım sayfalar,
Kitaplar bırakıyorum arkamda, bul diye, gör diye, duy diye beni,
Sen yıldızları alıp gidiyorsun, ben karanlıkla körebe oynuyorum,
Kapatıyorum gözlerimi sensiz bir hayata, maskelerle dolu etraf,
Yüreğimde bir bahçe, çiçekler senin gibi kokuyor,
Şimdi ellerimde ufalanıyor kelimeler, ben anlamsız bir cümlenin tam içinde,
Sen başka bir yerde kırıyorsun tüm cümleleri,
Sen diye başlayan her cümle ölüm gibi şimdi