Ben neredeyim bilmiyorum,
Kaçıncı sayfasındayım yaşamın?
Bu kaçıncı yalnızlık? Sensiz geçen kaçıncı gün?
Sokaklar boş, yollar hep çıkmaz,
Sanki bulduğumu sandıklarımda daha fazla kaybediyorum kendimi,
Bir sıfırdan daha küçük şimdi,
Elimi uzattığım her çiçek kuruyor yavaşça,
Dokunduğum her ten bir yalan masalı,ben masallara inancımı çocuk düşlerimde bıraktım,
Bu sokaktan daha önce geçtim, bu çukura daha önce düştüm,
Ben hep aynı sensizliği daha önce gördüm,
Bir şiir yazdım hiçlik okyanusunun kıyısında,
İki olamayan birleri fırlatıp attım,
Kelebekler umutlarımdan daha fazla yaşıyor,
Kalbim delik deşik, hançer ellerimde,
Her yenilgimin üzerinde imzan var,
Her vazgeçmiş beni sana yaklaştırdı,
Gözlerin geliyor aklıma, gülümsüyorum,
Uyan artık bu kabustan,
Kelimeleri düşlerimle birleştiriyorum,
Cümleler yıkılmak için bahane peşinde,
Şiirler yazılmadan ölüyor,
Kan kokuyor tüm satırlar,
En sevdiğin renk olsun diyorum ipim,
Gözlerin geliyor aklıma, ah o gözlerin,
Bitmiyor şimdi şiirler, bölüyorum tüm cümleleri,
Bölüyorum kendimi defalarca,
Kelimeler bıçak gibi saplanıyor yüreğime,
Şiir akıyor bulutlardan sen ağlıyorsun,
Burası kaçıncı yalnızlığım şimdi?
Kaç cümle var aramızda?
Ben doğruları ararken yanlışlara düşüyor golgem,
Hayalleri birleştirecek kelimeleri ararken kelimeler kaçıyor ellerimden,
Ben bir şiirin ortasında asıyorum umutlarımı,
Kan kokuyor tüm sayfalar, kırıyorum kelimeleri,
Gel şimdi gidelim aşk adında bir romana,
Son şiir ölmeden gel şimdi, alevler kalbimi sarmadan gel,
Boş bir durakta bekliyorum gelmeni, gözlerini yazmadan gitmek istemiyorum bu kitaptan...