Mor tren - şiir

 


Ben uyanmak istemiyorum, kabustan uyanıp kabus görüyorum,

Sana benzemeye çalışanlarla sarılı etrafım,

Herkes kelimelerimin peşinde, sen gelmiyorsun,

Akbabalar gibi etrafımda dönüyorlar,

Koca bir dünya düşmemi bekliyor,

Hayalin geliyor gözlerimin önüme, ben ayağa kalkıyorum,

Hayallerimi çalıyorlar, kırıyorlar tüm duvarları,


Rüyalar yetersiz, umutlar okyanusta bir damla su,

Ben kılıcı olmayan bir savaşçı, kendimi yaralıyorum durmadan,

Öldürdüğüm umutlarım var benim, bitmeyen beklemelerim,

Gidelim mi şimdi, sensiz bir hayattan gidelim,

Bir yer seç kendine, bir şiir yazalım,

Kabuslardan uzakta bir yer bulalım kendimize,

Adı aşk olsun yürüdüğün yolların,


Şuradan gideriz, mor bir trene bineriz,

Toprağa umut tohumları ekeriz, gel gökyüzünü boyayalim gözlerine,

Her an seninle dolsun istiyorum, tüm saatler seni göstersin,

Sensizlik çukuruna batıyorum gel kurtar beni,

Akbabalar etrafımda dönüyor, 

Burası yolun sonu, cümleler anlamını kaybetti, 

Şiirler katili oluyor hayallerin, bir cenaze merasimi düzenliyorum yüreğimde, 

Ayaklarımda prangalar koşmak istiyorum, 


Bu kabus bitsin artık, yalnızlık yeteri kadar aldı canımı, 

Uyanalim şimdi, sensiz günler son bulsun, 

Bitsin artık yalnızlık, bitsin bu saçma oyunlar, bitsin bu yalanlar, 

Beni duyuyor musun? Duysaydın gelir miydin? 

Bir gece vakti getirir miydin güneşi? 

Bu yalnızlık çok fazla bize, gel aşk koysunlar adımızı, 

Başlangıçlara, sonlara inanmıyorum, zaman paramparça şimdi, 

Gel şimdi, duy artık sesimi, tut ellerimden, 

Yeni bir sözlük yapalım başka türlüsü güç, 

Başka türlüsü imkansız, başka türlüsü yok, 

Gel şimdi kıralım hayatın paslı kurallarını


0/Post a Comment/Comments