Bomboş bir sayfa önümde uzanıyor,
Kelimeler kaçak, cümleler hep kırık,
Aynı ben gibi, aynı biz gibi,
Ve ben yazamıyorum, çizemiyorum, anlatamıyorum
Bende isterdim onun gözlerini anlatmak,
O gelmedi ama,
Bilmiyorum yolu bana çıkacak mı,
Efendim daha ne kadar beklemem gerek benim?
Yağmur yağıyor buraya, hep yağmur yağıyor,
Onun gözleri yaşlı, hayatım yerle bir,
Kendi parçalarımı bulamıyorum, eksiğin de eksiğiyim şimdi,
Güneş doğmuyor, hep gece, hep karanlık,
Onun şarkısı çalmıyor, sesler anlamsız,
Ne yapmam gerek ona ulaşmam için,
Efendim ihtimaller gerçek midir?
Onun hayalini kuruyorum her an, bulutlarda oluyorum,
Hayali gidiyor sonra benden, düşüyorum,
Düşmek mesele değil inanın efendim,
Evet palyaço ben düşmeyi severim,
Evet palyaço acı çekmeden öğrenemiyor insan,
Bazı yollar açıdan yapılmış, biz de hep onları seçtik,
Birkaç kelime nasıl anlatabilir onu,
Romanlar yazmalıyım ben, şiirleri olmalı onun, gözlerini anlatan,
Eksiğim ben, yeni bir lisan yapmam gerekir bir kelimenin romanlar anlattığı,
Başka türlü yapamayız, başka türlü olmaz,
Gelmeyen bir treni bekliyorum, ona götürsün diye,
Tren geçmiyor buradan biliyorum palyaço,
Tüm sokaklar çıkmaz, tüm çıkmazlar sokak şimdi,
Gözleri çok güzel efendim onun,
Umut en büyük yalancı,
Gözleri efendim gözleri,
Ben beklerim bir çift kelimeyi beklediğim kadar beklerim hatta,
O gelecek biliyorum, inanıyorum,
Yoksa çok kötü şeyler yapacağım,
Kadehler boyunca söveceğim sonra,
Yakacağım onu bana getirmeyen hayatı,
Yoksa sonum çok kötü efendim,
Onsuz bir şiir daha yazmak istemiyorum,
Asacağım şimdi tüm kelimeleri