Güneş gitmiş yıldızları alıp,
Ben kalmışım, biraz yağmur, yalnızlık, kurumus çiçekler,
Aşk inananı olmayan bir masal,
Ben kılıcı olmayan bir savaşçı,
Hep kendine düşman, hep keskin satırlar,
Dönüşü olmayan yollardan geçiyorum,
Efendim gidelim buradan,
Yalanlardan gidelim biz, palyaçolardan bile gidelim,
Bu hayattan gidelim biz,
Deprem oldu, yıkıldım,
Tüm hayallerim gitti, ben çaresiz, ben tutsak, ben yolsuz, ben hiçbir şey,
Onu bulamamak korkutuyor beni,
Haklısınız efendim, olduğu yerde bulamaz insan, kendi olunca bulamaz, arayan bile bulamaz,
Evet efendim aramak da yok, bulmak da yok,
Beni boş verin siz,
Şu köşede bir çınar yaprağının orada olurum,
Martılarla beraber ağlar, palyaço ile uykusuz kalırız beraber,
Efendim rüyalar bile güzel değil şimdi,
Siyah ve beyaz hep, hep yalnızlık, ben hep aynı,
Renkler bile yok şimdi, o gittiği zaman bana dair ne varsa aldı,
Kızgınım ben, tutun beni efendim, yine kendi canımı yakacağım,
Parçaladığım dünyaların altında ezildim ben,
Palyaço ile konuştuk geçen gün, benden farksız,
Kendimden kaçmak istiyorum efendim,
Yolları falan parçalamak istiyorum hep,
Kırık camlara sarılıyorum, kırık hayallerle yaşıyorum,
Efendim bu şehir bile kırık, hayat gelmeyenlerle dolu,
Bekleyen ve gelmeyen aynı kişi, ben aynı kaybeden,
Efendim kaça böldüler sizi, sizi çok görüyorum,
Tutun beni, bir akıllılık yapacağımdan korkuyorum, çok fena yakacağım şimdi canımı,
Çok fena seveceğim yine onu