Melvenia bomboş bir şehrin ortasında dolaşırken etrafında yaşayan bir şey arıyordu. Herhangi bir canlı yeterdi ona bir ağaç veya bir köpek yeterdi ona ama hiçbir şey yoktu etrafında. Boş binalar evler etrafını kaplamıştı. Sokaklar o kadar uzun zamandır kullanılmamıştı ki topraktaki ilk ayak izleri kendine aitti.
"Beni duyuyor musun? Sana sesleniyorum, saklanma daha fazla ben kayboldum. Sen oradaki bul artık beni, ben dayanamıyorum daha fazla. Burası bomboş, ben bile fazlalığım buraya. Sen olmalısın ama burada bir yerde hiç olmadı hayallerimden çıkıp gelmelisin yanıma. Halime baksana seninle konuşuyorum ama sen yoksun. İşin kötü tarafı senden başka kimsem yok, sen bile yoksun belki bilmiyorum inan hiçbir şeyi bilmek istemiyorum. Belki de ben burada olmalıyım, son mu burası? Beni duyuyor musun sen, neden cevap vermiyorsun. Yalnız olmaktan nefret ediyorum ben, herkes nereye gitti? O kadar kötü müyüm ben herkes nereye gitti. Yalvarıyorum sana bana cevap ver, duyuyor olman lazım beni."
Melvenia binaların arasında dolaşıp yaşayan birşeyler ararken gözyaşları yanaklarında izler bırakarak akıyordu. Onları silmeye çalışmadı bile etrafına bakmak bile canını yakıyordu. En büyük korkusu yalnız kalmaktı onun, köşe bucak kaçmıştı hep yalnızlıktan. Tek başına kalmak en kötü kabusundan bile daha kötüydü. Gözyaşlarının akma hızı arttığı sırada o evlerin etrafını tavaf etmeye devam ediyordu.
"Beni duyuyor olmalısın. Birisi duymalı beni, birisi sesimi duymalı. Yaralarımı göstermek istiyorum sana, kaça bölündüğümü anlatmak istiyorum. Neden kaçtığımı bilmeni istiyorum ve neden bulunmak istediğimi. Beni duymalısın sen yoksa anlamı kalmaz hiçbir şeyin. Ben dayanamıyorum daha fazla, hiçbir şey istemiyorum ben sadece duy beni. Adın var mı senin? Neye benziyorsun acaba? Kiminle konuşuyorum ki ben galiba delirdim. Sen ordaki, adını bilmediğim ne olur bana cevap ver!"
"Konuşmuyorsun hala farkındayım, yaptıklarımın cezasını çekiyorum evet. Hatalarımda boğuldum ben çıkmak istemiyorum ama sen duy beni, ne olur cevap ver bana. Başka bir beklentim yok benim senden. Beni eskisi gibi sev diyemem sana, hiçbir şey olmamış gibi davran da diyemem. Benim konuşmaya hakkım yok, susmalıyım ben. Konuşmak ne kadar saçma şimdi, anlatmak, anlaşılamamak. Beni affetmeni istiyorum ben, ne olur beni affettiğini söyle bana. Sana çektirdiğim acılar için beni bağışladığını söyle. Konuş lütfen benimle, dayanamıyorum. Seven insan gitmezdi doğru, ben senin için yaptım herşeyi. Seni korumak için gittim yoksa biliyorum yanımda kalırdın, benimle savaşırdın ve beraber ölürdük. Ben senin ölmeni istemedim ama. Ben senin mutlu olmanı istedim. Ne olur konuş benimle, yalvarıyorum sana. Dizlerimin üzerine çöktüm ve başımı kayaya yasladım ne olur bir şey söyle bana sonra istersen al canımı."
"Lütfen konuş benimle. Sensiz geçen zamanların nasıl olduğunu anlatamadım sana. Çok zordu gitmek, senden gitmek çok zordu. Paramparça oldum ben, attığım her adım seni tekrar görmek içindi. Hatalar yaptım ben, çok büyük hatalar yaptım en büyük hatam senden gitmekti. Keşke gülümsemeni bir kere daha görseydim son nefesimi senin kollarında verseydim ben. Beni duyduğunu biliyorum, geceler boyunca seninle konuştum ben. En karanlık zamanlarımda hep yardımcı oldun bana seni tekrar görmek için savaştım ben yoksa ölüm çok kolaydı. Bir şey söyleyeyim mi sana senden gittikten sonra ben sadece sen oldum. Seni tekrar görmek için uyudum ben hep. Ne olur konuş benimle, beni affettiğini söyle. Dayanamıyorum, kalbim yerinden çıkmak istiyor ve ben onu tutmak istemiyorum daha fazla.
"Beni tekrar sevmeni beklemiyorum sadece beni affettiğini söyle bana. Hiçbir şeyin anlamı yok. Halime baksana kimse yok, senden sonra kimsem olmadı benim biliyor musun? Kalbimi sana bırakmışken mümkün müydü benim gitmem. Ben senin için gittim, eğer kalsaydım daha fazla acı çekecektin, ölecektik belki. Ben seninle birlikte ölmek istiyordum dersin bilirim ama böyle söyleme. Seven insan öldürmezki sevdiğini, kendi hayatından vazgeçer sevdiği için. Ben senin için kendimden vazgeçtim. Ne olur cevap ver bana, duy beni. Bağırsam duyar mısın beni? Neredesin şimdi? Kaykırsam ses tellerim kopana kadar, beni duyar mısın? Lütfen beni affettiğini söyle, daha fazla dayanamıyorum. Ben ölmek istiyorum, affet beni sonrasının önemi yok. Beni unutmayacağını çok iyi biliyorum içinde biryerlerde hala ben varım. Affet beni, ben yapmam gerekeni yaptım yoksa seni kaybedecektim. Ne olur hayallerimden çıkıp gel şimdi ve beni affettiğini söyle