Gözlerin şiir olmuş senin

Yağmur yağmıyor artık,
Bastığım heryer paramparça,
Hayatın sıfırında,
En derinde, en kötü rüyanın içindeyim,
Geride karanlık bile kalmadı,
Palyaçolar bile gitti,

Hangi şarkı çalıyor bilmiyorum,
Maskeler hiçbir yüzde tutunamiyor,
Ben kayıp gidiyorum ellerinden, tutmuyorsun,
Düşmek şimdi, hayal gibi, gerçek gibi,
Ama düşüyorum,
Yaşanmayanların ne olduğunu bilmiyorum,
Ben ve sen ne kadar da uzaktayız şimdi,

Sana giden yollar, kapalı,
Koca bir hayat sel altında,
Yaşam dediğim şey ne kadar da küçük,
Gözlerin var, yetiyor bana, gözlerini göremiyorum, hep eksik,
Eksiğin yoktan daha büyük olduğunu anladım,
Palyaçolar neden mutlu değil,
Çocuklar hep mutsuz,
Hep yokluğuna gömüldü umutlar,

Siyah beyaz bir yalnızlık şimdi,
Akrep ve yelkovan düşman,
Kum taneleri nefesime kaçıyor,
Buraya baksana, bak gözlerimden nehirler akıyor,
İçimde koşturan çocuklar sessiz,
Heryer siyah, sen mavi, sen yeşil, sen bilmiyorum, ben siyah,

Buralara yağmur yağmıyor artık,
Sensizlik koca bir şehri yıkıyor,
Ben ellerimle tutuyorum boğazın iki yakasını,
Sensizliğin suçlusu o, suçlu ayrılıklar, suçlu hayat, suçlu şehir,
Palyaçolar gidiyor uzaklara, onlarda ümidi kesmiş hayallerim gibi,
Eksilen cümleleri istemiyorum artık, en uzak neresiyle orayı olsun,
Heryer siyah,
Bir şiirin sonu, son kelimeler, adın, gözlerin,
Adınla başlamalı bir şiir ve adınla bitmeli,
Yoksa zifiri bir gün, adın ömrümün özeti,

Palyaçolar bile gidiyor, çocuklar mutsuz, sen gidiyorsun,
Hayallerim bölünüyor orta yerinden,
Adım attığın her yer yanıyor, gölgenin değdiği her yerde alevler,
Kurumuş bir orman kalıyor geriye,
Zaman yönünü kaybetti,
Yalnızlığımdan tutar mısın,
Çekip çıkarır mısın sensizlikten,
Gözlerin diyorum gözlerin,
Son kelime adın, şiirin sonu,
Gözlerin hep şiir olmuş senin,