Aşkın mezarı 2. kitap 29. bölüm

Kız ve erkek sessizlik içinde birbirine bakıyordu. Daha önce böyle bir şey ile karşılaşmamışlardı ve bu nedenle ne yapacaklarını bilemiyorlardı.

"Neden birimiz ölmeliyiz?" diye sordu kız.

"Bilmiyorum ama birimiz ölecekse ben ölmeliyim." diye cevapladı erkek. Konuşurken gözlerini hafifçe kızmıştı.

Bu esnada hareket etmeyi ve silahlardan uzaklaşmayı denediler ancak onlar hareket ettikçe silahlar da onları takip ediyordu. 4:25

"Böyle bir şey yapmana izin veremem. Birinin ölmesi gerekiyorsa ben ölmeliyim."

"Kesinlikle olmaz. Senin yaşaman gerekiyor, mutlu olmalısın, aşık olmalısın. Ben buraya kadar geldim, aşkın ne olduğunu anladım benim için yeterli zaten."

"Ama daha aşkı yaşamadın. Buraya kadar geldikten sonra gitmene nasıl izin verebilirim ki?"

"Senin devam etmen için yapacağım bunu. Eğer bir seçim yapmazsak ikimiz de ölebiliriz."

"Bana mutlu olmamı söylüyorsun. Ben senin yanında mutluyum zaten. Bana aşık olmamı söylüyorsun, ben aşkı seninle öğreniyorum." kız konuşmaya devam ederken boğazını bir şeyin sıktığını hissetti. Bu esnada nefes almakta zorlandığını hissetti. İşin ilginç tarafı ise gözlerinde bir baskının oluştuğunu hissetmesiydi. İlk kez bu şekilde hissediyordu kendini. 3:51

"Bende mutluyum ama birimizin ölecek ve bundan bir kurtuluşumuz yok gibi duruyor. Başına bir şey gelmesine asla izin veremem ben. Sana bir şey olursa ben yaşayamam biliyor musun bunu? Bu yüzden ben ölmeliyim, sen yaşamalısın."

"Ben sensiz bir ölüyüm zaten. Ben seni tanımadan önce hiç yaşamamışım. İkimizden birisi ölecek şimdi ama diğeride o an ölecek." 2:47

"Evet öyle olacak ama sana bir şey olmasına izin veremem ben. Bunu bekleme benden. Ölmek çok kolay ama ben seninle yaşamak istiyorum."

"Biliyorum bende aynısnı istiyorum. Keşke bunlar hiç olmasaydı."

"O zaman tanışamazdık ki!" 1:47

Bir süre boyunca sessiz kaldılar ve kendi içlerinde düşündüler. Diğerinin yokluğunu düşündüler önce daha sonra o olmadan nasıl bir hayatları olacağını tasarladılar. İkisi içinde en zoru ölmek değildi, diğerini yalnız bırakmanın düşüncesi vardı ve bu ikisini de tüketiyordu. Kızın hissetiklerinin bir benzerini erkek de hissediyordu ancak o daha güçlü görünmeye çalışıyordu. Erkek ve kız el ele tutuşmuştu bu esnada. Amaçları karşı tarafa güç vermekti. Tenleri birbiri değdiği anda birçok düşünce yol oldu zihinlerinde. Bunun yerine konuşmayıp birbirlerinin gözlerinin içine baktılar.

Kızın gözlerindeki baskı giderek artıyordu ve bunun sebebini bilmiyordu. Onsuz nasıl yaşayabilirdi ki? Bu düşünce bile onun için fazlaydı. Kendini zor tutuyordu gözleri patlayacakmış gibi hissetiğinda. Sanki kendi tutmazsa gözleri patlayacak veya yerinden çıkacaktı. 00:53

Kız erkeğin elini daha sıkıca tuttu. Zamanları giderek azalıyordu ve son saniyelere gelmişti. Hala söylemek istediği kelimeleri kullanmamıştı bile. İşin daha kötü tarafı ise daha ne söylemesi gerektiğini bile bilmiyordu "Sensiz yaşamak istemiyorum" dediği sırada. Onun yanında daha fazla kalmak için bir şeyler yapması gerekiyordu ve zamanı yavaşlattı. Zamanı sonsuza kadar yavaşlatamazdı elbette ama bu şekilde biraz daha zaman kazanabilirdi.

"Bende sen olmadan yaşayamam. Bunu istemiyorum. Dünyaları verseler bana yine istemem. Hep yanında kalmak istiyorum." 00:52

Kızın gözlerinden aşağıya doğru bir sıvı akmaya başladığı sırada erkek kollarını onun beline doladı. Kızı kendisine doğru çekti daha sonra. Onun ısısını hissetti, kokusunu içine çekti. Daha sonra kızın beline sarılmış bir elini serbest bırakıp onun yanaklarında biriken sıvıyı temizledi. 00:50

Kız ise gülümsedi bunun üzerine. Konuşmadılar ama, konuşmak o kadar anlamsız geliyordu ki anlatması mümkün değildi içinden geçenleri. 00:49

Erkek ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Kızı kurtarması için ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Zamanı yavaşlattığını farketmişti ve bunun sonsuza kadar sürmeyeceğini biliyordu. O an sadece onu hissetmek istiyordu. Sonunda ne olacağını düşünmeden sadece hissetmek istiyordu. 00:48

"Bunu yapmana izin veremem, mümkün değil. Sensiz bir ölüydüm ben ve tekrar ölmek istemiyorum." 00.47

"Senin yaşaman lazım. Beni boşver, ben mutlu olurum yine. Sana sarıldım, gözlerinin içine baktım, seni hissettim yeter bunlar bana." 00:46

Bu esnada kız gücünün tükentiğini hissetti. Belki de gözlerinden akan sıvılar gücünün erken tükenmesini sağlamıştı. Erkeğin ona sarılmasına rağmen yere düştü. Erkek kendi bedenini onun üzerine kapattı. Bu esnada iki silahda onlara doğru dönmüştü. 00:39

"İyi olacaksın sen" dedi erkek. Onun da gözlerinden sıvılar akmaya başlamıştı 00:35

"İyi olmak istemiyorum, sadece seni istiyorum." 00:32

Erkek yerde yatan kızın konuşmasına fırsat vermeden ona sarıldı. Konuşmak o kadar anlamsızdı ki buna ihtiyaç duymadılar. Birisi hayatının en son anını yaşayacaktı ve bu anın sonsuza kadar sürmesini istiyorlardı. 00:23

Erkek sarılmış olduğu kıza biraz daha yaklaştı. İlk önce onu yanaklarından öptü. Daha sonra dudakları birleşti. Ne olduğu bilmiyorlardı ama bedenleri yanmaya başlamıştı. Sanki bedenlerinde dolaşan bir elektirik akımı vardı. 00:07

Erkeğin dudakları kızın dudakları üzerinde gezinirken onun zihninde de dolaşıyordu. Aynı anda hem kendi hisleri hem kızın duyguları ile karşılaşmıştı ve bunu anlatmak mümkün bile değildi. İkisi de saati umursamıyordu o anın bozulmaması için herşeyi yapabilirlerdi. 00:03

Bir an daha sürdü o anları. Daha sonra bir el silah sesi duyuldu. Erkek kıza bir zarar gelmesin diye kendini ona siper etmişti. Birinin ölmesi gerekiyorsa ölen o olmalıydı.

Silah sesini duyan kız ağlamaya başladı. Kollarıyla erkeğe sarıldı daha sonra. O kadar korkuyordu ki kapattığı gözlerini açamıyordu. Bu esnada taş zemine çarpan kurşunun sesini duydular ve kız gözlerini açtı.

Erkek ölmemişti ve karşısında duruyordu. Dudakları tekrar birleştiği zaman tüm hüzün yerini başka bir duyguya bırakmıştı. Birkaç an sonra erkek ekrana doğru baktı ve orada bir yazı olduğunu gördü "Tebrik ederiz. Bağlılık sınavını geçtiniz. Şimdi sırada "Aşk kapısı var."

Erkek ayağa kalktı ve yerde yatan kızı kaldırdı. Daha sonra gülümseyerek ekrana baktılar birbirinin elini hiç bırakmadılar. Ne olmuştu onlara, neden birisi ölmemişti? Sınavı nasıl geçmişlerdi? Bilmiyorlardı ve dudaklarının tekrar kavuşması bu ana denk gelmişti. Bilmedikleri çok şey vardı ama en çok neden böyle hissettiklerini merak ediyorlardı.




0/Post a Comment/Comments