Burada şarkı çalmaya devam ediyor. Sen gideli beni aynı şarkı tekrar ve tekrar çalıyor. Şarkıyı değiştirecek gücüm yok. En çok hangisi kanatırsa o çalsın istiyorum. Sense gidiyorsun. Tek kelime söylemeden hemde. Gitmek mi daha zor kalmak mı merak ediyorum. Gitmek daha kolay herhalde. Ben gidemiyorum çünkü. Aynı yerdeyim, aynı zamandayım. Hiçbir şey değişmiyor burada sadece sen yoksun, gidiyorsun. Adım atışını izliyorum. Adım hızından beni ne kadar sevdiğini çıkarmaya çalışıyorum. Ne kadar çaresiz bir durumdayım. Düşünsene gölgene bakıp gözlerini görmeye çalışıyorum. Gözlerini bir daha göremeyeceğim, bunun kadar kötü bir şey var mı acaba?. İyi mi oldu kötü mü oldu bilmiyorum. Sadece parçalandığımı biliyorum. Sadece eksildiğimi biliyorum. Sanki birisi gelmiş ve ruhumun yarısını alıp gitmiş gibi. Alışmam mı gerek? Alışabilir miyim? Veya bunları istiyor muyum emin değilim. Hala aynı şarkı çalıyor tekrar ve tekrar. Sense hala gidiyorsun.
Kadın: Gitmek ne kadar zormuş. Adım atıyorum ama sanki ayağımı aşağı çekiyorlar. Kaldıramıyorum bile. Sanki her an kaldırımlara takılıp düşecekmişim gibi geliyor. Düşersem yanıma gelirsin değil mi? Yaralanırsam beni iyileştirirsin değil mi? Şu an bunu o kadar çok istiyorum ki anlatamam ama düşmemem gerekiyor. Düşersem gidemem çünkü. Düşersem kalırım. Elini bir kez daha tutarsam hatta gözlerine bir kez daha bakarsam ayrılamam ki yanından. Bu yüzden gidiyorum işte. İşin komik tarafı neden gittiğimi bende bilmiyorum. Hayatımın en mutlu günlerini senin yanında yaşamışken hem de. Gerizekalıyım ben. Her şeyi bırakıp gidiyorum. Büyük ihtimalle bundan sonra mutlu olamayacağım. Sanırım sana bağlanmaktan korkuyorum. Sanki seninle olursam kendimi kaybedecekmişim gibi geliyor. Bunun seninle hiçbir ilgisi yok. Hepsi benim suçum kendime güvenemiyorum. Belki mutluluğa alışık değilim bilmiyorum. Sadece attığım her adımda sebeplerimin kaybolduğunu biliyorum. Lanet olası gururum olmasa çoktan dönmüştüm yanına. İçimden bir ses özgürlüğe gittiğimi söylüyor bir başka ses ise esirliğe. Yalnızlığın esiri olacağımı ekliyor sonra. Hiç şarkı çalmıyor burada, hiç ses yok ve ben hala gidiyorum. Ağlıyorum ama bilme bunu.
Ya sen ne yapıyorsun. Gitmişsindir büyük ihtimalle. Beklemezsin beni. Beklemeni de istemem. Çoktan gitmişsindir sen. Beni o kadar çok sevemezsin. Canın da yanmıyordur. Yani umarım yanmıyordur. Hele ağlıyorsan kendimi nasıl affederim bilemiyorum. Gitmişsindir büyük ihtimalle. Ne olur git. Ben dönmeyeceğim. Sende bekleme beni, git. Çalan şarkıyı değiştir ve git. Benim gibi ağır ağır da gitme. Koş, git, uzaklaş. Kanama, benim gibi parçalanma da ama ne olursun bekleme beni. Seni bıraktığım yerde oturup yolumu gözleme. Dönmeyeceğim çünkü. Gitmek için sebeplerim yok belki. Senin de kalmak için sebeplerin olmasın. Ben gidiyorum, belki hiç mutlu olamayacağım ama sen ol. Lütfen şarkıyı değiştir. Aynı şarkıyı tekrar tekrar dinleme. Hatta unut o şarkıyı, beni unut. Başka şarkılar var, başka hikayeler. Sana yalvarırım bekleme beni. Vereceğin kararı bilmiyorum ve bu bilinmezlik içimi parçalıyor. Kendimi zerre kadar umursamıyorum ama sen. Ama sen. Kendimi nasıl affedebilirim bilmiyorum. Şimdi ne yapıyorsun? Gidiyorsun değil mi koşar adımlarla? Ne olur bekleme beni.
