Bilinçaltında pasif düşünceler...

Son zamanlarda kendimi oyalama konusunda oldukça başarılı olduğuma inanıyorum. Bekleyen sürüyle hikaye var tek kelime yazmıyorum. Düşünmem gereken o kadar şey var ki tartmalı ve kararlar vermeliyim. Bilinçaltım ise sürekli olarak bunlardan kaçmakla meşgul. Bazı zamanlar nedenlerini merak ediyorum neden bilinçaltım beni yazıdan uzaklaştırmaya çalışıyor? Neden bazı konuları düşünmemi istemiyor? Daha önce sorduğum bir soruya geri döneyim ben "geçmişi değiştirebilir miyiz?". Siz bunu biraz düşünün eğer bildiğiniz bir yöntem var ise lütfen haberdar edin beni. Hayır, kendi geçmişimde değiştirmek istediğim bir şey yok belki başkalarına yardım edebilirim bu vesile ile. Bunun haricinde düşünce gücümü bir çok farklı konuya bölmem de yazamam için bir sebep olabilir. İnsanlarla uğraşıyorum, destek hattı en üst seviyede devrede anlayacağınız. Onlarla uğraşırken belki de düşünmem gereken şeyleri uzaklaştırıyorumdur kendimden. Bir de bazı şarkılar var şu sıralar uzak durduğum. Şimdi bir nefeslik duralım ve düşünelim "Neden?", "Neden yıkık kalbimin odaları?" eskiden yazdığım bir cümleydi bu. Neden sorusu ile garip bir çağrışım oldu acaba bilinçaltımda hangi düzeyde bağlılar merak etmiyor değilim. Kırılıp tekrar yapıştırılmış gibi değil de kırılmış ama henüz parçalanmamış gibi hissediyorum. Bütün parçalarım yerli yerinde ama bir gariplik var "bu işte bir pislik var" demek gibi. Belki de sadece bir durgunluk dönemindeyimdir  veya çok fazla işle uğraştığım için meşguldur kafam. Oldukça mantıklı nedenler bunlar ama bir pislik varmış gibi geliyor bu işte. Konudan uzaklaştığımı fark ediyorum demektir ki bilinçaltım derinlere inmemi istemiyor. O zaman tekrardan geriye dönelim "Neden yıkık kalbimin odaları?" Buradan daha ileriye gidemediğimi fark ediyorum şu anda. Güzel bir duvar varmış içimde bunu gördüm. Şu anda kırmaya kıyamadığım bir duvar var hemde. Demektir ki kalbimin odaları ile ilgili hasar tespit çalışmaları için biraz daha bekleyeceğim. Sonuçta bu işin bir eksperi olduğunu zannetmiyorum, sigortamda kalp kırıklarını karşılamadığı için acelem yok. Gerçekten kalbini sigortalacağın birisi var mıdır? Mesela kırıldığı zaman gelip tamir edebilecek, tek bir söcüğü veya bir öpücüğü ile bütün kesikleri iyileştirebilecek birisi var mıdır acaba?

O halde bu yazıdan öğrendiklerim; kalbimin kırıklığı ve bunun boyutunu öğrenmek istememem ayrıca bilinç altında aktif olarak düşündüğüm ama yüzeye çıkaramadığım bir takım düşünceler. Sonra yaralarımın düzelebileceğine dair umutsuzluk. Bu yüzden kalbimi sigortalacağım birisini aramam. Aynı zamanda da güvensizlik hissi yalnızlıkla birlikte kol kola.  Kalbimin kırıklarının o kadar fazla olduğunu düşünüyorum ki bunun için ekspere ihtiyaç duyuyorum. Bazı şeyleri fark etmemi sağlayan bir yazı oldu ve bazı şeyleri unutmamı. O halde elimde kalanlar ile yeni bir araştırmaya başlayacağım sonuçta yazılar biriktikçe içimdeki boşluğun büyüdüğünü biliyorum ve bir gün beni de kaplamasını istemem. Şimdilik iyi günler diliyorum size, görüşmek üzere...