Acıyla Umut bir gün sokakta karşılaşırlar. Tabi acı pis pis gülümser Umut da bir kaç adım geri çekilir. Sonra Acı "teşekkür ederim" der Umuda sebepsiz yere "minnettarım sana". Umut şaşırır tabi "neden teşekkür ediyorsun, ben sana hiçbir şey yapmadım ki" der şaşırmış bir halde. "Olur mu öyle şey sen olmasan ben ne yapardım?" der acı ve bu kısa, garip hikaye de böyle sona erer..
Hikayenin ana fikri ise çok basit umut acıyı arttırır, acı çekme süresini uzatır veya acıdan zevk almamızı sağlar. Bu da sizin seçiminiz olsun. Saygılar, hürmetler...
umut ve acı
byOğuz Marangoz
-
0
Gönderen Oğuz Marangoz
Merhaba bloguma hoş geldiniz. Yazılarımı düş mezarlığımda sizinle paylaşıyorum. Yazdığım romanlar, hikayeler, şiirler ve denemelere bu adresten ulaşabilirsiniz.