Nikahta keramet vardır!


Garip şeyler oluyor hayatımda, iki hafta önce dedem vefat etti. Yıkıldık ailecek, ağla(ya)madım her zaman olduğu gibi, dik durmak insanların morallerini düzeltmem gerekiyordu. Eh en güzelinden yaptık tabi elimizden gelenleri. Ölenle ölünmüyor tabi, hayat devam ediyor vs vs.. "Huzur içinde uyu dedecim, mekanın cennet olsun"

Hayatın neler getirdiğini, neler götürürken ayakta kalmamız için neler yaptığından bahsetmek istedim biraz. Geçen hafta bi yayıneviyle konuştum telefonda olumlu cevap aldım hatta, gel konuşalım dediler tamam dedim haftaya görüşürüz(yani bu hafta. İşte bu haftada onlarla konuştum. Fakat bu haberi anneme verince ağlarken gülmeye başladı, köydeki herkes de aynı şekilde mutlu oldu. Hayat devam ediyor tabi biz her ne kadar durdurmak, saatlerce ağlamak istesek de o devam ediyor. Ya yeni bir şeyler veriyor, ya da bir şeyler götürüyor bizden.

İşte çarşamba günü yayınevine gittim, sıcak insanlar 3 saat falan sohbet ettik. Kriz var dedik kim neden kitap alsın hem bu zamanda kitap çıkarılmaz, 2009 da daha ayrıntılı konuşalım dedik bu konuları. Şartlar uygun olunca yayınlarız, güzel ve verimli bir sohbetti. Türk kızlarının sorunlu olduğu düşünen birisiyle daha karşılaştım vs..

Gelelim bugüne küçük amcamın düğünü vardı, giydik elbiselerimizi gelin arabası ne olcak nasıl gidilcek, traş olalım berbere gidelim fotoğraf çekelim derken bir de baktık nikah salonundayız. Herkes giymiş takımları, saçlar jöleli. "evet" "evet" dediler alkışladık. Sonrasında bana nikah şekerlerini dağıtma görevi düştü kabul ediyorum çok kutsal bir görevdi. Bi tane daha ver diye elini uzatmış gözlerini kocaman açmış küçük çocuklarla doluydu, işte orda da iş bitti. Haydi yemek yiyelim dedik. Büyük Çamlıcada bi lokanta, orda da güzel vakit geçirdik yemekler harikaydı. Tabi yine bolca "abi işler nasıl?" "kriz var koçum ya!" "kriz" 40 yıl öncede varmış hala var, ve bu gidişle var olmaya devam edecek. Eh herşeyle yaşamaya alışıyoruz, krizle de yaşamaya alışalım. Neyse amcam evlendi bütün gözler kuzene döndü o da evlenir bir seneyi bulmaz ve bütün ailenin ilgisi bana dönecek. Artık kaçabildiğimiz kadar kaçmaya devam.

Öyle yada böyle hayat devam ediyor, kayıplarımız var, büyük kayıplarımız, geceleri gözlerimin dolmasına sebep olan, içimde buruk bir acı ve asla dinmeyecek bir özlemi de beraberinde getiren bir kayıp. Diğer bir taraftan da hayata tutunmamızı sağlayan bir çok şey de var; evlilikler, mutluluklar bizde kalanlarla yetinebilmek işte kendimizi avutuyoruz işte. Hayat devam ediyor içinde biz olsak da olmasak da. Bir durmak istesek de istemesek de...

*Huzur içinde yat dedeciğim, mekanın cennet olsun.

Oğuz Marangoz

3/Post a Comment/Comments

Pabuc dedi ki…
Tabi ben blgunu geç izlemeye aldığım için baş sağlığını da geç yapıyorum kusura bakma lütfen..Rabbim rahmetiyle muamelede bulunsun dedene..

Hayat evam ediyor ..Acılarda mutluluklarda zamanla yer değişiyor bir denge üzerinde ilerliyor işte...Yayıneviyle sonradan görüştün mü merak ettim :)
Pabuc dedi ki…
Yine soru sordum ya :)
Oğuz Marangoz dedi ki…
Teşekkür ederim pabuç. Evet yayıneviyle sonradan görüştüm. İlk kitabım için görüşmüştüm basmayı kabul ettiler ama maliyetin bir bölümünü karşılamam gerekti. Bende bunu istemedim olmadı =))